نقش تقلید کورکورانه در انحراف
یکی از ویژگیها انسان تقلید است. البته اصل گرایش به تقلید را خداوند در نهاد انسان قرار داده است و حکمتهایی دارد، اما انسانها گاه از آن بهرهبرداری غلط میکنند. اینکه انسان در چیزی که نمیداند و تخصص آن را ندارد، به متخصص آن کار مراجعه کند، قریحهای خدادادی است. هر کسی در هر چه نمیداند، به دنبال کسی میرود که از او یاد بگیرد. دایره این کار آن قدر وسیع میشود تا به تقلید در احکام شرعی نیز میرسد. این قریحه ریشه عقلانی دارد و خداوند آن را در وجود ما قرار داده است که از آن استفاده کنیم؛ اما برخی از انسانها در آن افراط یا تفریط میکنند و بیجا از کسی تقلید میکنند.
همه ما در طول زندگی این مسئله را آزمودهایم که وقتی در کسانی ویژگیهای خوبی را میبینیم میخواهیم مثل آنها رفتار کنیم. این کار به خودی خود خوب است، اما به جاهایی میرسد که عقلایی نیست. ابتدا تقلیدهای بچگانه است؛ کودکان در منزل از پدر و مادر و افراد بزرگتر خانواده تقلید میکنند. این تقلید کودکانهای است. این تقلید برکاتی دارد و اگر نبود انسان حرف زدن و کارهای خوب را هم یاد نمیگرفت. اما انسان باید بفهمد که کجا باید تقلید کرد و کجا نباید.
یکی از تقلیدهای انسان، تقلید از بزرگترهاست. ابتدا از پدر و مادر است، سپس در جامعه کسانی حکم پدر و مادر را پیدا میکنند. در هر جامعهای - به حق یا ناحق- چنین کسانی وجود دارند که بهخاطر موقعیت محترمی که در جامعه دارند، دیگران میخواهند مثل آنها باشند. یکی از عوامل نشاندهنده موقعیت برتر، ثروت است. معمولاً عموم مردم پولدارها را طبقه ممتاز میدانند و از آنجا که آنها بهرههای مادی بیشتری دارند، از آنها تقلید میکنند.
🔗
mehrnews.com/x3247C
🔢 7
💎
nojavania.ir