4️⃣ چهارم :
سن 19 سالگی یعنی اوج دوران احساسات و تغییرات افراد . فرد که از دبیرستان به قصد تحصیل در دانشگاه خارج می‌شود ، خود را در محیطی می‌یابد که عده‌ای جوان دختر و پسر در بحرانی‌ترین سال‌های عمرشان ازنظر بیولوژیکی در کنار هم «زندگی» می‌کنند.
در میان کسانی که خیلی‌هایشان نه برای یافتن دانش که برای یافتن دوستان جدید و پر کردن وقت و فرار از روزمرگی و خانه‌نشینی و با گوشه چشمی به یافتن همسر آینده! به دانشگاه آمده‌اند. محیطی بسیار مستعد برای نادیده گرفتن احکام خدا .
مگر وضعیت دبیرستان‌های ایرانی چیست که وضعیت دانشگاه‌ها چه باشد . در سال‌های دبیرستان پر تکرارترین جمله ای که از اطرافیان خود می‌شنیدیم این بود که “ اصلی‌ترین و تنها وظیفه شما درس خواندن است “ . جمله کاملا اشتباه .
وقتی در دوران قبل از تحصیل در دانشگاه نو دانشجوی عزیز ما هیچ چیزی درباره دین و مذهب خود نیاموخته و هیچ صفحه ای کتاب غیر درسی نخوانده و حالا میان انبوه شبهات و توهین‌ها قرار می‌گیرد چه می‌کند ؟
پسری که اولین بار از طرف دوستانش امل و عقب مانده خوانده می‌شود و از حضور در نماز خانه خودداری می‌کند . دختری که اون رو بخاطر حجابش تمسخر می‌کنند تا موقع ورود به دانشگاه چادرش در کیفش بگذارد ؟ مقصر کیست ؟ مقصر کانون ها و موسسات کنکوری هستند که راه زندگی را فقط و تنها در مسیر دانشگاه نشان میدهند
📲 @bonyana 💚 @nojavania