دفعه‌ی آخر انگار در شیخ نجار گم شدن بودیم و آن یکان گم‌نام را در آن شهرک متروک پیدا نمی‌کردیم. سید علی زنجانی دنبال‌مان آمد و با ما سوار شد و ما را به آن جا برد. هنوز وقتی راه را نمی‌یابم گاه شانه‌ی راستم را لمس می‌کنم و جای خالی شانه‌ی چپ او، و کاش کنارم نشسته بود و می‌رفتیم... 👤 حجت الاسلام محمد مهدی فاطمی صدر 🔗 t.me/mm_fatemisadr_ir