5.
سنت پیادهروی عمیق و پیاده از خانه به عتبه رفتن نزدیک یک قرن است که با زیارت سواره و سپس زیارت پروازی متروک شده است. با این همه پیادهرویهایی آیینی چون جادهی سانتیاگو یا جادهی رم در اروپا نزدیکترین ماهیت به آن چیزی است که پیادهروی عمیق یا شریانی میخوانیم؛ از آنها بخوانید.
6.
یک قرن فترت زیارت پیادهی عتبات از ایران باعث آن بوده است که خلاف عراق مسیرهای پیادهروی اربعین در ایران پاکوب نباشند و زیرساخت چندانی نداشته باشند. این یعنی اسلوبی که تا بازگشت زیرساخت با آن باید پیادهروی اربعین کرد شبیه آنی است که عراقیها به آن اربعین بدون موکب میگویند.
7.
جدای از پیادهرویهای آیینی که در دنیای اسلام و بیرون از آن با مسافتهای بسیار بلند به مقصدهای مقدس میرود، پیادهرویهای موضوعی برد بلند طبیعتگردی هم کاری است میتوان از آن آموخت. این دومی چیزی است که گاه hiking هم خوانده میشود و چه در اسلوب و چه وسائل به ما ایده میدهد.
8.
هشت: تابستان و زمستان اقلیم ایران و سپس هند و شام و ترکیه و اروپا خواهناخواه پیادهروی عمیق به عتبات عراق را به پیادهروی بیرون از موسم اربعین خواهد برد. تا پیش از این هم اما حتا در موسم اربعین باز پیشفرض ما در خاک ایران این باید باشد که پیادهروی اربعین ما بدون موکب است.
9.
نه: پیادهروی بیرون از موسم به عتبات یا پیاده بدون موکب اربعین معناش پیادهروی با کوله و ابرکوله نیست. اندازهی کولهی هر زائر با اندازهی اختلاط او با فرهنگ مسیر نسبت عکس دارد. این است که خود عراقیها با یک عصا و چفیه و تسبیح فرسنگها مسیر پیادهروی فاو تا کربلاء را میروند.
🔗
https://bonyana.com/26879/