دلنوشته دکتر فاطمه مشهدی از دوستان قدیمی موسسه به مناسبت این روز تاریخی😭 🌱🌱🌱🌱😭 سلام مامان های عزیز رفقای جان💚 این روزا درگیر چند تا مساله بودم و کمتر به گروهمون سرزدم، اما یکی از این مساله ها کاملا مربوطه به آینده ی بچه هامون.. هشت سال از دوران طلایی زندگی شون.. وقتی علی میشه هفده ساله، هدا پونزده و حسنا سیزده... وقتی علی میخواد وارد دانشگاه بشه یا سربازی یا بازارکار.. چه گزینه هایی رو به روش هست؟ انقدر از تصور آینده این کشور عاجزم که دلم میخواد چشمامو ببندم و بگم ان شاالله که آقا امام زمان میان و مشکلات حل میشه! از اونطرف مغزم یکی میگه این انتظار و پناه بردن از سر ترس و عجز و فرار کردن واقعا انتظاره؟ مثل همیشه که گرفتار میشم از خودم میپرسم اگر امام زمان رو به روم بود چی میگفتم؟ میگفتم آقای من، من از این حکومتی که اسم اسلام رو یدک میکشه ولی عدالت و اسلام نیست برائت دارم آقاجان از حکومتی که ادعای ایمان داره ولی مردمش امنیت اقتصادی و روانی ندارند برائت دارم دوست ندارم تاییدشون کنم و تو این مسیر تحقیر و تحریف شریک شم... خانواده های حاشیه شهری که باهاشون در ارتباطم یکی یکی زنگ میزنن که به کی رای بدن؟ ما با چنگ و دندون تلاش میکنیم یکی یکی گره های کور زندگی شون رو باز کنیم اما اون بالایی ها انگار دارن با ماشین گره بافی! گره میندازن تو زندگی هاشون... پشت تلفن میگه به فلانی رای بدم یا فلانی؟ کدومشون بیشتر شبیه رییسیه؟ بهش میگم شما با این همه مشکلات بازم رای میدی؟ میگه خب بالاخره که یکی شون میشه! حداقل اونی باشه که مادرش مثل رییسی از خودمون باشه، حال ما رو بدونه... یاد مادرش افتادم که ابراهیم رو صدا میزد و هنوز نمیدونست که ابراهیمش بین کوه های ورزقان و کیلومتر ها دورتر از دفتر کارش خاکستر شده بود... رییس جمهوری سه ساله ای که یارانه شون رو ده برابر کرد، حقوق بچه های کمیته امداد و بهزیستی سه برابر شد، حقوق پسرهای سربازشون ۷-۸ برابر شد... حتی برای خود ما که هنوز خونه ای نداریم مسکن ملی شد کورسوی امیدی برای پس انداز آینده بچه هامون... باز چرخید و فکری قدم زد توی ذهنم؛ اگر هیچکس رای نده حکومت ساقط میشه و دوباره مسیر جدیدی برای بچه هامون... هرکی اومد بیاد، اصلا اونی بیاد که بیشتر گند بزنه و سقوط نزدیکتر... فکرها میچرخند، تاریخ کشورها میاد جلوی چشمم، اول یک جنگ داخلی طولانی، ماه ها یا سال ها کشور قفل بشه، بعد یک قدرت نظامی قویتر مثل ناتو که مجموعه قدرت های چند کشوره حمله کنه برای کنار زدن این حکومت، تمام امکانات از پالایشگاه و نیروگاه و بیمارستان و جاده و... با خاک یکسان بشه و بعد شروع کنیم به دوباره ساختن با گروه های مختلف و مخالف و سرنوشت نامعلوم... حتی فکرش هم ترسناکه برای بچه هام... اصلاح ترکیه ای حتی اگر مثل اونا هشتاد سال طول بکشه بنظرم بهتره تا براندازی سوریه ای... یاد مادربزرگ میفتم همیشه میگفت من مینویسم رای من؛ امام زمان و میندازم توی صندوق... ساده و صادقانه؛ آقاجان رای ما حقیقتا تویی... صداش میپیچه توی گوشم بالاخره یکی شون رییس جمهور میشه، یکی باشه که درد ما رو بفهمه... جمله ی منطقی ای هست! نمیدونم برای بچه هام منطقی تصمیم بگیرم یا سیاستمدارانه!؟ اصلا برای سالهای بعد من و بچه هام، کیه مرده؟ کی زنده؟ من دنبال عمل درست خودم برای این خانواده ها باشم لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا علامه فرمود عمل صالح کاری ست که زمین مانده، جایگزین ندارد و اگر تو انجام ندهی کسی نیست آن را انجام دهد و اگر نهایتا درماندی أفْضَلُ الاَْعْمال أحْمَزُها... اولویت با کار سخت تر... ما صدتومن صدتومن کمک جمع میکنیم برای ۲۰-۳۰ تا خانواده اما امروز قراره کسی انتخاب شه که اقدامات خودش و وزراش هزاران میلیارد دلار روی هشتاد میلیون جمعیت و چند نسل اثر بذاره ... دارم فکر میکنم رها کردن آسونتره یا انتخاب کردن... وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ یَحُولُ بَیْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ” و بدانید که خدا میان آدمى و قلبش حایل است خدایا ! هرچه از قلبم بگذرداول از نزد تو عبور کرده... 🌱🌱🌱🌱 https://eitaa.com/nojavanmohtadi