سبک شور امام حسین (ع) شاعر : حسین بابانیا به نخ پرچمت گره زدم دلمو قاطی کردم با تربت حرم گلمو دستمو ولی کنی حسین بیچاره میشم منو رهام کنی حسین آواره میشم تو که دلت نمیاد منو جوابم کنی جلوی چشم مردم منو خرابم کنی به همه گفتم ارباب هوای ما رو داره چجوری نوکرش رو بی کس و کار میذاره «تو حسین منی» نون و نمک دادی که من نمک گیرتم توی خیالمی همش تا درگیرتم نمیدونم درست یا نه که لایقتم تو منو گردنم نگیری عاشقتم اگه قراره خدا منو عذابم کنه بهتره که کافرِ حسین حسابم کنه توی جهنم باشم به همه میگم خدا نمیسوزونه آتیش زائرای کربلا «تو حسین منی» گوشه نشین روضه های خواهرتم گریه کن بساط اشک مادرتم روضه ی ده سوار و نعل تازه حسین اسب جنگی و حرمتِ جنازه حسین ... یه ساعتی رسیده که پیرمردی اومد برای خودشیرینی ضربه ای با عصا زد حالا دیگه غبار قتلگاهت نشسته زینب بیا کنار نیزه های شکسته * حالا با خواهرش بگو ءَاَنتَ اخی ؟ «تو حسین منی؟» @nooheemajmaozakerin