بسم‌الله الرحمن الرحیم حديث‌ 175. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:  در آن روز، جهنّم را در حالى مى‌آورند كه هفتاد هزار افسار بر اوست و هر افسارش را هفتاد هزار فرشته مى‌كشند. 176. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:  روح الأمين عليه السلام به من خبر داد كه خداوند يگانه و يكتا، هر گاه خلايق را به موقف آورَد و همه مردمان را، از اوّلين تا آخرين نفر، جمع كند، جهنّم را در حالى مى‌آورند كه هزار افسار بر اوست و هر افسارى را صد هزار فرشته دژخيم و درشت‌خوى مى‌كشند و او نيز لگد مى‌كوبد و هر چيزى را در هم مى‌شكند و مى‌غرّد و مى‌خروشد و آه و ناله سر مى‌دهد، و اگر نبود كه خداوند عز و جل آن را تا پس از حسابرسى مهلت داده است، همگان را نابود مى‌كرد. سپس گردنى از آن بيرون مى‌زند كه خلايق را، از نيك و بد، در ميان مى‌گيرد. خداوند، هيچ بنده‌اى از بندگانش را نيافريده است، از فرشته و پيامبر، مگر آن كه [در اين هنگام‌] فرياد خواهد زد: «پروردگارا! به دادم برس، به دادم برس»؛ ولى تو مى‌گويى: «پروردگارا! امّتم را در ياب، امّتم را در ياب». 177. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:  آيا مى‌دانيد كه تفسير اين آيه چيست: «نه چنان است، آن گاه كه زمين سخت در هم كوبيده شود»؟ چون روز قيامت شود، جهنّم را در حالى كه هفتاد هزار افسار دارد و هفتاد هزار فرشته آن را مى‌كشند، مى‌آورند و جهنّم چنان مى‌گريزد كه اگر خداوند آن را نگه ندارد، آسمان‌ها و زمين را مى‌سوزاند. بهشت و دوزخ از نگاه قرآن و حديث  نویسنده : محمدی ری‌شهری، محمد     جلد : 2  صفحه : 161