۶ • تعلق: تبادل مهرومحبت در زندگی خود را بررسی کنید، رابطه ها به چه میزان گرم، کودکانه، شادی بخش و پرنشاط است؟ توجه کنید از ایده آل و کامل بودن صحبت نمی کنیم، به واقعیت هم توجه داریم مهم، نسبت تبادل احساس خوشایند و ناخوشایند است. • احترام و تأیید: احترام و تأیید متقابل در خانواده عامل مهمی در شکل گیری عزت نفس فرزندان است. تأکید می کنیم احترام با تملق و تکلف متفاوت است. احترام یعنی رفتار فاخر و در عین حال صمیمی و گرم بین افراد خانواده؛ احترام یعنی رعایت حریم حرمت دیگران و مراقبت از حریم حرمت شخصی خود؛ رعایت احترام و تأیید در رفتار و ارتباط میان فردی در خانواده به خصوص در زمان بروز هیجانات منفی مانند خشم، ترس، استیصال و نظایر آن ها نشانه ای از سطح احساس ارزشمندی در خانواده است. آیا فرزندان ما احترام و تأیید متعادل و به دور از افراط و تفریط را دریافت می کنند؟ باتوجه به چگونگی تأمین نیازهای اولیه می توان میزان عزت نفس و اعتمادبه نفس کودکان را بررسی کرد. در مورد آزار جنسی کودکان باید بدون احساس گناه، بدون سرزنش و بدون پاک کردن صورت مسأله به این پرسش ها پاسخ داد. میزان تأمین نیازهای زیستی فرزندان ما درچه حد است؟ رفاه یا آسایش؟ آیا صبوری و اشتیاق و هیجان انتظار برای به دست آوردن خواسته ای در آنان وجود دارد؟ آیا احساس امنیت در کودکان در سطح قابل قبولی قرار دارد؟ نکته ی تأسف بار این است که فرزندان ما علیرغم داشتن پدرومادری فداکار که از هیچ گونه تلاشی برای تأمین امنیت آنان کوتاهی نمی کنند دچار احساس عدم امنیت هستند؛ چرا؟ چرا احساس تعلق در نوجوانان ما ضعیف است؟ چرا بسیاری از نوجوانان و جوانان ما احساس می کنند که دوست داشتنی نیستند؟ و خود را دوست ندارند؟ چرا برخی از والدین بدون توجه به دونیاز احساس امنیت و احساس تعلق بیشتر به تأمین رفاه و چگونگی تحصیلات فرزندان خود توجه دارند؟ تأمین رفاه خانواده و تمرکز بر چگونگی تحصیلات فرزندان ممکن است به موفقیت آنان کمک کند ولی بدون احساس امنیت و تعلق هرگز باعث خوشبختی آنان نخواهد شد. ریشه ی بسیاری از آزارهای جنسی (آزار دهنده و آزارشونده) پایین بودن سطح احساس امنیت و ارزشمندی در آنان است. پرسش های زیادی مطرح شد، در مطالب بعدی با جمع بندی پرسش ها راهکارهای پیشگیری از آسیب پذیری کودکان را بررسی خواهیم کرد. ادامه دارد... [استاد سلطانی] t.me/shogherouyesh join @nooredideh