🔎 | روز تاسوعا كه در منزلشان [حضرت حداد رضوان‌الله‌علیه] زيارت عاشورا خوانده شد، و بعد از صد لعن و صد سلام و نماز زيارت، دعاى عَلْقَمَه قرائت شد، در پايان دعا يكى از حضّار پرسيد كه: اين لعنت‌‏هاى شديده و نفرين‏‌هاى أكيده با اين مضامين مختلفه چگونه با روح حضرت امام جعفر صادق عليه‌السّلام كه كانون رحمت و محبّت است سازش دارد؟! 🔰جوابى كه ايشان [حضرت حداد رضوان‌الله‌علیه] دادند اين بود كه: اين دعا همه‌‏اش طلب خير است و رحمت، گرچه به‌صورت عبارت و كلام، نفرين و لعنت مى‏‌نمايد. و به‌طور كلّى تمام لعنت‏‌هایى كه خداوند می‌كند يا در لسان پيامبر و ائمّه طاهرين صلواتُ‌الله‌وسلامهُ‌عليهم‌أجمعين وارد است، همگى خير است، خير محض. 🔰و از خدا و أولياء وى غير از خير تراوش نمى‏‌نمايد. اين لعنت‌‏ها و نفرين‌‏ها براى شخص متجاوز است؛ نه مرد مؤمن متّقىِ به كار خود مشغول. و هر چه به آن مرد متعدّى و ستمگر عمر داده شود و صحّت و قدرت داده شود، همه را صرف در مضارّ خود و تعدّى به حريم مظلومان مى‌‏كند. بنابراين محدود كردن سلامتى و قدرت و حيات او، دفع ضرر است؛ و دفع ضرر در حقيقت نفع است. 🔰حيات براى انسان وقتى خير است كه وى براى نفس خود و براى ديگران منشأ خير باشد؛ و امّا اگر منشأ شرّ شد و زيادى عمر و زيادى سلامتى و صحّت و زيادى قدرت موجب تعدّى و تجاوز به نفس خود و به حريم بشريّت شد، در اينجا ديگر خير نيست، عنوان خير بر آن صادق نيست‏. 📚برگرفته از کتاب شریف «روح‌مجرّد» ص۱۱۰ تا ۱۱۳ 🆔 Nooremojarrad_com