گرچه ندیده دیده ام چهره ی دلربای تو دل به درون سینه ام پر زند از برای تو دیده به هم چو مینهم، در نظرم عیان شود قامت دلربای تو، خنده ی آشنای تو جام جهان نمای تو، لعل سخن سرا بود لعل سخن سرا بود، جام جهان نمای تو طفل یتیم و این همه، نام و مقام و مرتبت یک تن و یک جهان سخن در صفت و ثنای تو جان همه فدای تو، جان همه فدای تو جان همه فدای تو، جان همه فدای تو باز دوباره همسفر، سوی مدینه آرزوست تا که ز کام دل زنم بوسه به خاک پای تو ای جان همه فدای تو، جان همه فدای تو جان همه فدای تو، جان همه فدای تو گرچه ندیده دیده ام چهره ی دل گشای تو دل به درون سینه ام پر زند از هوای تو