☘چون آنها هم دوباره بیماری و مصیبت می‌آورد، این نقطه‌ی مناسب جامعه است که شما متوسط جامعه را داشته باشید، کمی از متوسط بالاتر باشید، 👈این نقطه‌ی امن و راحتی است و بسیاری در دنیا اعلام کرده‌اند که در این نقطه آرامش روانی و روحیه انسان‌ها بسیار بیشتر است. 👈پس ما نباید گرفتار فقر شویم و نه بنده‌ی ثروت. ☘چون هر دو رنج می‌آورد، اما فقر بسیار بدتر است و عموماً خداوند از فقر خوشش نمی‌آید. ☘کسی که مردم را فقیر می‌کند بسیار ظالم است، کسی که خودش، خودش را فقیر می‌کند در حق خودش ظلم کرده، کسی که خانواده و کسانی که تحت امر او هستند را فقیر می‌کند ظالم است. 👈مثلاً شما دوست دارید یک زندگی ساده‌زیستی داشته باشید و فقیرانه زندگی کنید، خودتان اینگونه زندگی کنید ولی زن و بچه‌تان را نباید به فقر بکشانید، آنها دوست دارند بهتر زندگی کنند. 🔹این نکته‌ی خیلی مهمی است که ما حق نداریم به بقیه سخت بگیریم، به خود می‌توانیم سخت بگیریم اما به بقیه نباید سخت بگیریم. ☘بنابراین نام خداوند «توانگری و ثروت در نزد فقر ما است» طبیعتاً وقتی شما فقیر هستید، پول گمشده‌ی شماست، می‌گوید در آن لحظه خداوند پول، ثروت و دارایی شماست و بسیار هم گره‌گشا است. ☘این نام اگر در زندگی ما وارد شود، خردی پشت خود دارد که آن خرد جلوی از دست دادن ثروت و هدر دادن سرمایه‌های ما را می‌گیرد که هم در ابعاد خانواده می‌تواند اثربخش باشد هم در ابعاد یک کشور. ☘کشوری که تمام سرمایه‌های انسانی، معادن، فلزات، دارایی‌های خود را از دست می‌دهد، سرزمین‌های خود را تهی می‌کند، آب را از دست می‌دهد و... اگر فقط مرمان آن سرزمین بتوانند نام مبارک «یا غنایی عند افتقاری» در خرد جمعی خود بیاورند، اتفاقاتی می‌افتد و هوشی به آنها داده می‌شود که این قدر اشتباه نکنند، این قدر ناآگاهانه تصمیم نگیرند، دارایی‌های خود را از دست ندهند و یک ملت فقیر درست نکنند. ☘إن‌شاءاللّه که هر کدام از ما در حیطه‌ی توانمندی خود جلوی فقر دیگران را بگیریم و بدانیم که فقر بسیار خطرناک است و اگر فقر از یک در خانه وارد شود، ایمان از در دیگر خارج می‌شود. ☘إن‌شاءاللّه که با نام مبارک «یا غنایی عند افتقاری» فقر مادی همه‌ی ما برطرف شود، 👈فقر معنوی ما برطرف شود و با تمام وجود توانمند و توانگر شویم.  💛«یَا مَلْجَئِی عِنْدَ اضْطراری»  👈"ملجا" به معنای پناهگاه است. "اضطرار" هم شما وقتی که گرفتار مضطر یا پریشانی می‌شوید، در هنگام پریشانی و واماندگی یک پناهگاه می‌خواهید که همان آغوش پروردگار است. ☘طبیعتاً همه‌ی ما در زندگی‌های خود دچار بی‌پناهی می‌شویم، وقتی که بهترین دوستان ما، اعضای خانواده و عزیزان پشت ما را خالی می‌کنند، آن لحظه می‌فهمیم که ما بی‌پناه هستیم و چقدر خوب است که در آن لحظه به جای این که افسرده شویم و احساس بی‌پناهی کنیم، احساس کنیم که اصلاً مهم نیست که رفتید و پناهگاه اصلی من خداوند است و آنجا رابطه‌ی دوستی خود را با پروردگار محکم‌تر کنیم. 👈این حالت که اتفاق بیفتد، نور جدیدی وارد زندگی می‌شود. ☘بنابراین ملجاء می‌شود یک پناهگاه. ☘احساس پناهگاه می‌کنید و بسیار جالب است وقتی جوشن‌کبیر می‌خوانید بسیار احساس قدرت و پناه می‌کنید، اصلاً دلتان نمی‌خواهد بروید دست خود را جلوی کسی دراز کنید و همه چیز به نوعی در جهان هستی در خدمت شما قرار خواهد گرفت، 👈چون اسامی خداوند است و بسیار انرژی دارد و در این دنیا اثرگذار است. ☘پس اگر بی‌پناه هستید از نام «یا ملجای عند اضطراری» کمک بگیرید. 👈که حقیقتاً همه‌ی ما در این دنیا بی‌پناه هستیم و رها شده‌ایم، دولت‌ها ما را رها کرده‌اند، خانواده ما را رها کرده است، یعنی در آخر کسی به ما پناه نداده و بسیار خوب است که پناه ندادند، چون اگر پناه می‌دادند شرک ما بیشتر می‌شد و برویم در پناه حکومت خداوند، ملکوت خدا.  ☘حکومت خدایی جلوه‌ی بیرونی ندارد، جلوه‌ی درونی دارد؛ یعنی این که بگوییم حکومتی تشکیل دادیم و اسم آن را می‌گذاریم خدا، این نیست، حکومتی است که تمام وجودت را به پروردگار تقدیم کرده‌اید و اقتصاد، سلامت، آموزش و همه را خداوند برای شما برنامه‌ریزی می‌کند این می‌شود زیستن در ملکوت خداوند، زیستن در سلطان پروردگار و خودتان می‌فهمید که انگار دیگر تحت سلطه‌ی نفسانیات و شیطان نیستید و در حکومت خداوند زندگی می‌کنید.  💛«یَا مُعِینِی عِنْدَ مَفْزَعِی» (این را هم می‌توانیم مَفزَع بخواهیم و هم می‌توانیم مُفزَع بخواهیم.) 👈"معین" به معنای یاری رسان است. ☘حالا اگر این را مَفزع بخوانیم می‌شود پناه و اگر مُفزع بخواهیم می‌شود هراس. 👈حالا ما با این که این جا نوشته شده مَفزع، اما مُفزع می‌خوانم «یا معینی عند مُفزعی» یعنی‌ ای یاری‌رسان من در هنگام بیم و هراس. 🆔@noorveshghelahi 🆔️ @sharhejoshanekabir