🔹اگر این افراد به عنوان اِلِمان‌های زندگی در کنار شما هستند، این جبر نیست. 👈این جهان را شما ساخته‌اید، 👈یعنی تمام آن تجربه‌ فرد شما است. 👈یعنی شما نیاز به این تجربه داشتید که این افراد در کنار شما هستند. ☘اگر امروز تصادف کردید، در این تصادف کسی به شما نزده است، شبیه به یک نمایشی است که جلوی شما اجرا می‌شود تا یک درسی به شما بدهد. 💎تنها وجود حقیقی جهان هستی خود شمایید. 👈شما یک نفر، وجود حقیقی هستید و بقیه ساخته‌ی شما هستند. ☘یعنی من که در حال گفتن این سخنان هستم، 👈به پاسخ یکی از نیازها و تجربیات شما در خدمت شما قرار گرفته‌ام و در حال ساخت فایل صوتی هستم. 🔹شما به‌طور‌ کامل خالق محیطی که در آن قرار دارید، هستید. 👈خود شما این چیدمان را انجام داده‌اید. 👈اگر هر اتفاقی در زندگی شما دارد می‌افتد، 👈یعنی شما نیاز به این تجربه داشته‌اید. 👈و با اتفاقات نمی‌شود جنگید چون این اتفاقات خلق خود ما هستند. 🔹برای همین می‌گوید: مسئولیتش را به عهده بگیرید، 👈 چون ممکن است درک اولیه‌ی مسئولیت‌پذیری کمی دشوار باشد. 🔹اما بعد از مدتی می‌فهمید که 👈اصلا جهان بیرونی وجود ندارد، 👈جنگی نیست، 👈تصادفی نیست، 👈کرونایی نیست. 💎همه‌ی این موارد را من خلق می‌کنم. 💖اینها تجاربی هستند که خالق آن تجربه خود من هستم. 🔹و اگر شروع کردم به پاک‌کردن و اصلاح و بهبود، 👈دیگر نیازی به این تجارب نیست. 👈این تجارب، بازتاب اندیشه‌های من است. ☘اگر افرادی در زندگی شما قرار می‌گیرند که یا به شما لطف می‌کنند یا به شما ضربه می‌زنند و یا بی‌تفاوت هستند. 👈تمام این موارد قسمتی از اندیشه‌های ما است که تجلی می‌یابد. 👈و از درون شما خلق شده و بیرون آمده. یک‌بار دیگر این جمله را می‌خوانم: 📚 «شما منبع تمامی تجارب جهان هستی هستید.» 🔹منبع یعنی آن ( Source ) یا رفرنس اصلی یا مادر تمام وقایع شما هستید! 👈یعنی همه‌ی جهان هستی از شما خارج و صادر می‌شود. ☘در آینده بیشتر در این‌باره صحبت می‌کنیم. ☘اگر می‌توانید، هر از گاهی خود را خالق جهانی ببینید که این جهان، خلق خود شماست. 👈حتی افرادی که کنار شما هستند را شما خلق کردید. دلیلی ندارد که این افراد کنار شما باشند.  ❓چرا هستند؟ 👈چون شما آنها را خلق کرده‌اید و شما مالک  تقدیر خود هستید.