☘️دو نکته اینجا هست که هم می‌تواند مثبت و هم منفی باشد. 🔻اینکه ما اگر بخواهیم بیش از حد در آینده سیر کنیم و غرق در آینده شویم خیال‌پرداز می‌شویم و از حقیقت‌ها فاصله می‌گیریم که این خودش مشکل‌آفرین است. 🔺اگر هم بخواهیم در گذشته خیلی بمانیم نمی‌توانیم بهره کافی و ساختن آینده‌ای در دست داشته باشیم. 💎یک راه بسیار ساده هست؛ درس گذشته را بگیر، 👈آینده را برنامه‌ریزی کن؛ همین. ☘️به‌همین سادگی شما می‌توانید حرکت کنید. ☘️خیلی از شما دوست دارید در لحظه‌ی حال حضور داشته باشید، 👈در لحظه‌ی حال حضور داشتن درست است که ارزشمند است اما عملاً لحظه‌ی حالی وجود ندارد. ☘️چون من هر لحظه می‌خواهم بگویم لحظه‌ی حال، آن حال تمام شده و من به آینده رفته‌ام. ☘️پس حضور در لحظه‌ی حال بسیار مبارک و مقدس است اما من الان بخواهم فکر کنم خودبه‌خود بر آینده فکر می‌کنم. 💎پس اولویت با حال است. 💎برنامه‌ریزی، برای آینده است. 💎تجربه کسب کردن برای گذشته است. ☘️انسان‌هایی که نگران آینده هستند، غصه‌ی گذشته را می‌خورند در لحظه حال هم حضور ندارند. ☘️این روند کاملاً برعکس شده است و روندی که برعکس شده است سبب می‌شود که ما از انرژی‌های جهان هستی بی‌بهره شویم.