🍀بزرگترین ظلم را کسانی می‌کنند که فرزندان خود را شبیه به مادر یا پدر ویا دیگر اقوام میدانند. میگویند بچه به باباش رفته، دختر به مامانش رفته ... 👈هیچ کسی به کسی نرفته و  اینگونه هیچ بندی برای یکدیگر ایجاد نکنید. 👈کسی را دربند اینکه« دوست دارم شبیه به من باشد» قرار ندهید. 🍀انسان های نخستین موضوعی به نام ازدواج نداشتند.آنها در کلونی یا قبیله زندگی می‌کردند و مادر مالک اصلی فرزند بود.تا اینکه کم‌کم مردها به جایگاه اجتماعی خاصی در قبایل رسیدند،ودر آن جایگاه، دوست داشتند که بگویند این بچه تولید من است.و این عارضه بر روی نسل‌های بعد ماند. 🔷پدرها و مادرها دوست دارند یکجوری، رد پایی از خودشان، در فرزندشان ببینند. یعنی تا بچه به دنیا میاد، دوست دارند، یکجوری رد ژنتیکی خودشان را بدانند چون این یک علاقمندی بود که از قبل در بشر بود و حیطه ی مالکیت خودش را مشخص میکرد.. الان دیگه کسی نمیره آزمایش ژنتیکی بده و ببینه چه مقدار از ژنهاش به فرزندان منتقل شده، اما این علاقمندی هنوز در انسانها هست. 👈این نوع علاقه‌مندی، محدودیت ذهنی  بسیار بالایی ایجاد میکند. 👈بطور مثال: من اگر باور داشته باشم این فرزند کاملا فرزند من هست، وچون فرزند من هست ، ناخواسته در ذهن خود، نواقصِ خود را به سمت  فرزندان میفرستم. وبرای فرزندان سقف ذهنی ایجاد می کنند. 🟢 طرحی نو۲ https://eitaa.com/noorveshghelahi