💚"حکایت شِنو کان گو نامجوی        پسندیده پِی بود و فرخنده خوی       در آن ملک قارون بِرَفتی دَلیر       که شَه دادگر بود و درویش سیر" ☘ یعنی یک آدم پولدار با خیال راحت رد می‌شد، 👈 چون که پادشاه عادل بود و فقیر‌ها هم سیر بودند. 👈 یعنی کسی را خِفتش نمی‌کردند که زورگیری کنند. 👈 این  سرنوشت مردمی است که؛ 👈 در کشور عدالت‌گستر زندگی کردند. حالا  آن یکی برادر: 💚"دِگَر خواست که اَفزون کند تخت و تاج       بیافزود بر مرد دهقان خراج" ☘اول کاری که کرد؛ 👈 شروع کرد قیمت ها را بالا برد، 👈 و  برای کشاورزان مالیات تنظیم کرد. 💚"طمع کرد در مال بازارگان       بلا ریخت بر جان بیچارگان" 👈 یعنی تعرفه‌های اقتصادی بالایی وضع کرد؛ 👈 که مقداری از مال بازرگانان را بتواند به سمت       خودش بکشد، و بلا داخل زندگی بیچارگان آورد. (من یک سری ابیات را حذف می کنم.) https://eitaa.com/noorveshghelahi