شاید اینجا همان جایست که باید بارها برایش میمردیم... همان مخده های کنار دیوار، همان چرخ خیاطی دستی مادربزرگ همان ایوان که عشق میکردیم میپریدیم وسط حیاط وای از گلدان هایی که زندگی پدربزرگ بود، فرش دستبافت وسط حال آن هم با گل های قرمز که دل می ربود. می بینی زندگی فقط همان موقع ها ، به همان سادگی وسط قهقهه های کودکی مان... زیبا، دلنشین، ساده...