ترجمه روان اين اشعار چنيـن است: 1ـ بـرقله كـوهسارها شب را به روز آوردند و مـردان نيرومنـد از آنان پاسـدارى كـردنـد, ولـى قله هـا نتـوانستنـد آنـان را از (مـرگ) بـرهـانند. 2ـ پس از عزت, از جايگاههاى امـن پايين كشيده شدند, و در گودالهاى گور جايشان دادند, وه چه منزلگاه ناپسندى ! 3ـ پـس از آن كه به خاك سپرده شـدنـد, فـريادگرى فـريـاد بـرآورد : كجـاست آن دستبنـدهـا, تـاجهاو لبـاسهاى فـاخــر؟ 4ـ كجـاست آن چهره هـاى به نـاز و نعمت پـرورده, كه به احتـرامشـان پـرده هـــا مىآويختند؟ 5ـ گـور, به جاى ايشان پاسخ داد: بر آن چهره ها , هم اكنون كرمها راه مى روند.! 6ـ روزگارى دراز, خـوردند و نـوشيدنـد , ولـى اكنـون خـود, طعمه(جانوران قبر) شده اند. تاثير كلام امام (ع) چندان بود كه متوكل به سختى گريست, چندان كه ريشش خيـس شـد و ديگر مجلسيان نيز گريستند!, متوكل دستور داد بساط شـراب را جمع كننـد و امـام را بـا احتـرام به منزل بـاز گـرداننـد. ايـن گـونه برخـودرها نمونه اى از صدها نوع آزارى است كه خليفه غاصب عباسـى درباره امام هادى(ع) روا مى داشت. در كتاب ((اعيان الشيعه)) به نقل از ابى بابويه آمده كه معتمد عباسى, حضرت هادى(ع) را مسموم ساخت. از آن حضرت فرزندانى چون امام حسـن عسكرى (ع) و حسيـن و محمـد و جعفـر و دختـرى به نام عايشه بـر جاى مانـد.(3) ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ پى نوشت ها: 1ـ پيشوايان ما, ص 260. 2ـ احقـاق الحق, ج 12, ص 454. و نيز منتهى الامـال , ج 2, ص 676. 3ـ زندگى دوازده امام , ج 2,ص 417. برگرفته شده از كتاب سيره وسخن پيشوايان - تاليف محمدعلى كوشا https://eitaa.com/nsbsva