❌تأملاتی درباره شورش آبان ۹۸❌ (قسمت سوم) 🔻بی‌تدبیری یا مهندسی سیاسی❓ ✍در فضای اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و منطقه‌ای (که پیشتر شرح دادم)،‌ طرح افزایش قیمت #بنزین بدون تدابیر و تمهیدات پیشگیرانه به شکلی ناگهانی اعلام شد! ✍ اعلام این طرح شوکی بود بر اقشار متوسط و #فرودست جامعه که در یکی دو سال اخیر بیشترین فشارهای معیشتی را متحمل شده بودند. واکنش اعتراضی این مردم کاملاً قابل انتظار بود. ✍آيا اجرای طرح افزایش قیمت #بنزین به شکل ظاهراً غیرمدبرانه فوق با شناخت پیامدهای آن انجام گرفت و دستکاری عامدانه برای برانگیختن #آشوب بود؟! یا واقعاً تدبیر و عقلانیتی وجود نداشت؟! ✍ پرسش مهم بعدی زمان و فضای اجرای این طرح است که منجر به برانگیختن امواجی مشابه با #لبنان و #عراق در ایران شد! و فرضیه هماهنگ و هدف‌دار بودن آشوب‌های منطقه‌ای در سه کشور فوق را تقویت کرد. 🔻از جنبش اعتراضی تا آشوب تخریبی ✍موجی که می‌توانست به نمونه‌ای مثال‌زدنی از #اعتراض_مدنی تبدیل شود، تحت تأثیر عواملی که برشمردم، از همان روز شنبه، ۲۵ آبان ۱۳۹۸/ ۱۶ نوامبر ۲۰۱۹ به سرعت به #وندالیسم* گرائید و آنچنان که سرشت و سرنوشت چنین آشوب‌هایی است به سرعت خاموش شد. ✍این تحول نشان داد که در ایران نهادهایی که باید خواست‌ها و اعتراضات معیشتی مردم فرودست را نمایندگی کنند وجود ندارند. #جناح‌های سیاسی چیزی بیش از #لابی‌های قدرت نیستند، گردانندگان نهادهایی قدیمی چون «خانه کارگر»، که در بدو انقلاب با مأموریت سخنگویی #کارگران و طبقات محروم پدید آمد، سال‌هاست به جای فعالیت‌های صنفی- کارگری راه وزارت و وکالت را برگزیده‌اند و بخشی از نسل جوانِ مدعیِ #اصول‌گرایی که در دهه ۱۳۸۰ کوشیدند سخنگوی طبقات محروم باشند هم کارکرد پیشین را از دست داده‌اند. این خلاء برای آینده ایران خطرناک است. 👤عبدالله شهبازی 👈*وندالیسم: نوعی ناهنجاری اجتماعی که معمولا با #تخریب اموال عمومی بروز پیدا میکند. @ofoghkurdestan