❇️🌿❇️🌿❇️🌿❇️🌿❇️🌿❇️🌿 🍀#سبک_زندگی را از #نهج_البلاغه بیاموزیم (۲۳۴)🍀 وقال علیه السلام في صفة المؤمن: ...... سَهْلُ آلْخَلِيقَةِ، لَيِّنُ آلْعَرِيكَةِ! .......  حکمت ۳۳۳ نهج البلاغه امام علیه السلام درباره صفات مؤمن فرمود: ....... طبيعتش آسان (و سختگيرى در كار او نيست) و برخوردش با ديگران توأم با نرمش است بخش نهم سپس امام علیه السلام در وصف پانزدهم و شانزدهم كه هماهنگى كامل با هم دارند مىفرمايد: ‏«(مؤمن راستين) طبيعتش آسان (و سختگيرى در كار او نيست) وبرخوردش با ديگران توأم با نرمش است»؛ ‏(سَهْلُ آلْخَلِيقَةِ، لَيِّنُ آلْعَرِيكَةِ!). ‏ ‏گرچه اين دو وصف، مفهوم نزديكى با هم دارند ولى با دقت، تفاوت ميان آنها روشن مى شود: ‏«سَهْلُ الْخَليقَة» بودن با توجه به اينكه «خليقة» به معناى خُلق وطبيعت است اين است كه انسان در زندگى سختگير نباشد. ‏فلان وسيله اگر حاصل نشد ناراحتى نكند. ‏فلان غذا به موقع نرسيد، نرسد. ‏نظم در زندگى او حاكم است؛ اما چنان نيست كه اگر چيزى به موقع حاصل نشد ابراز ناراحتى كند. ‏به بيان ديگر كسانى هستند كه فى المثل اگر بر سر سفره، فلان چيز و فلان چيز نباشد دست از سفره مى كشند و ابراز ناراحتى مىكنند؛ ‏ولى مؤمنان راستين آسانگيرند؛ ‏با هر غذايى سد جوع مىكنند ‏و در زندگى مقيد به قيود دنياپرستان نيستند. ‏ ‏ولى «لَيِّنُ الْعَريكَة» رابطه انسان را با اشخاص ديگر بيان مى كند، ‏زيرا «عَريكَة» (با توجه به اينكه در اصل به معناى چرمى است كه به واسطه نرم بودن، دباغ را به ناراحتى نمى اندازد و سپس به معناى طبيعت انسانى استعمال شده است) به اين معناست كه در برخورد با ديگران ملايم و مهربان و تسليم است ‏ومردم از معاشرت با او لذت مى برند. ‏بنابراين «سَهْلُ الْخَليقَةَ» مى تواند اشاره به سختگيرى نكردن در زندگى شخصى انسان باشد ‏و «لَيّن الْعَريكَة» اشاره به نرمش او در مقابل بستگان، دوستان و ديگران. ‏اين همان چيزى است كه در قرآن مجيد يكى از صفات برجسته پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله شمرده شده است آنجا كه مى فرمايد: ‏«(فَبِمَا رَحْمَةٍ مِنَ اللهِ لِنْتَ لَهُمْ وَلَوْ كُنْتَ فَظّآ غَلِيظَ الْقَلْبِ لاَنْفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ)؛ ‏یعنی: ‏به بركت رحمت الهى در برابر آنها (مردم) نرم (و مهربان) شدى و اگر خشن و سنگدل (و تندخو) بودى از اطراف تو پراكنده مى شدند». ‏بعضى از شارحان اين دو وصف را به يك معنا برگردانده و مترادف دانسته اند در حالى كه ظاهرآ چنين نيست. ‏در حديثى از امام صادق علیه السلام مى خوانيم: ‏«اَلْمُومِنُونَ هَيِّنُونَ لَيِّنُونَ كَالْجَمَلِ الاَْلُوفِ إذا قُيِّدَ انْقادَ وَإنْ أُنيخَ اسْتَناخَ؛ ‏یعنی: ‏مؤمنان نرمخو و آسان گيرند، مانند شتر رام كه او را به هر طريق (صحيح و مناسبى) ببرند منقاد و مطيع است ‏ ‏(در بعضى از روايات در اين فقره آمده است: ‏«وَإنْ اُنيخَ عَلى صَخْرَةٍ اسْتَناخَ؛ ‏اگر او را روى قطعه سنگى بخوابانند مى خوابد)». ‏بديهى است كه منقاد بودن مؤمن در برابر دوستانى است كه او را دعوت به خير و صلاح مى كنند. ‏اين سخن را با حديث ديگرى از پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله پايان مى دهيم، فرمود : ‏«لاَُخْبِرَنَّكُمْ عَلى مَنْ تَحْرِمُ النّارُ عَلَيْهِ غَدآ؟ عَلى كُلِّ هَيِّنٌ لَيِّنٌ قَريبٍ سَهْلٍ؛ ‏یعنی: ‏آيا به شما خبر بدهم كه آتش دوزخ فرداى قيامت بر چه كسى حرام مىشود؟ ‏بر كسانى كه نرمخو و ملايم و صميمى و آسانگير هستند». 💜💥اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ 💚⭐️وآلِ مُحَمَّدٍ ♥️🌙وعَجِّلْ فَرَجَهُمْ @Omidezendegi🌹 🍀🌺🌹☘🌷🍀🌺🌹☘🌷