شرایط زمامدار امت فَأَمّا مَنْ کانَ مِنَ الفُقَهاءِ صَائِناً لِنَفْسِهِ، حافِظاً لِدینِهِ، مُخالِفاً لِهَواهُ، مُطیعاً لِاَمرِ مَولاهُ، فَلِلْعَوامِ اَنْ یُقَلِّدُوهُ. این اصل امامت است. اگر امام، معصوم و منصوص و منصوب خدا باشد، تکلیف روشن است. در زمان غیبت آن امام، آن فقیه و عالم و اسلام شناس اصیل که صائِناً لِنَفْسِهِ باشد، خوددار باشد، در همه جا بتواند جلو تمایلات نفسانی خودش بایست، حافظاً لِدینِهِ باشد؛ بداند وظیفه یک رهبر این است که دین و آیین و مکتب را نگهبانی کند، مُخالِفاً لِهَواهُ باشد؛ هر جا که می‌بیند هوای سرکش نفسانی و تمایلات نفس اماره می‌خواهد قدم به میان بگذارد در تصمیم گیری‌های رهبری جلو نفس بایستد، مُطیعاً لِاَمرِ مَولاهُ باشد، همه جا فرمان خدایی که مولا و ولی مردم با ایمان است را مراقب باشد و فرمان برد و اطاعت کند، یک چنین امام و رهبری است که شایستگی دارد توده ها دنباله‌رو، مطيع دستور و فرمان او باشند.... 📕 سیاست بهشتی، ص ۸۹ « اللّٰهُمَّ عَجِّلْ لِوَليِّٖكَ الْفَرَج » ┏━━━🍃💐🍃━━━┓ @orum_mahdaviat ┗━━━💐━