من اگه گناه کردم از سَرِ لج کردن با خدا نبود .. از سَرِ یاغی گری نبود .. از سَرِ بدبختی بود .. من اگه گناه کردم ؛ خودم و تو باتلاق غرق کردم و حالا یه دستم بیرون مونده برا اینکه تو دستم و بگیری و بالا بکشی این بیچاره رو .. گناه شبیه یه غده‌ی چرکین شده که وصله به تنم و من مجبورم حملش کنم و این دل ، کِی به چرک علاقه داره ؟ نداره .. محبتِ این دل فقط شمایی .. من راه علاجش و بلد نیستم خودت خوبش کن خودت خوبم کن این بارِ سنگین و از من جدا کن و رهام کن .. [ خودت امام حسینم ]