یا عَلىُّ، مِن کَرامَهِ المُؤمِنِ عَلَى اللّه اَنـَّهُ لَم یَجعَل لاَجلِهِ وَقتا حَتّى یَهُمَّ بِبائقَهٍ فَاِذا هَمَّ بِبائقَهٍ قَبَضَهُ اِلَیهِ ؛ اى على! از ارجمندى مؤمن در نزد خدا این است که برایش وقت مرگ، معیّن نفرموده است، تا زمانى که قصد شرّى کند. آن گاه خداوند جانش را بستاند. این حدیث رو میشه استاد توضیح بدن؟ یعنی چه؟ چگونه به این مقام برسیم؟