سلام حاج آقا. منظورم کامل از این جمله چیست. که می گویند عالم محضر خداست در محضر خداوند گناه نکنید. و معنی این جمله چیه که می گویند خدا از رگ گردن به ما نزدیک تر هست. چگونه این دو جمله را با عمق وجود همیشه درک کنیم؟ ممنون ✅ بسم‌الله الرحمن الرحیم چون هویت معلول چیزی جز همان ربط به علت و تعلق به علت و در محضر علت بودن، چیز دیگری نیست. یعنی اگر این رابطه قطع شد دیگر معلولی باقی نمی‌مانَد‌، دیگر مخلوقی باقی نمی‌مانَد و درواقع هستی آنها، هویّت‌ آنها همین است که در محضر علت هستند و به علت متصل هستند. مثلاً یک منبع نور را در نظر بگیرید که از یک پنجره‌ای در حال تابش هست و اتاق دوم را روشن کرده‌ و اتاق سوم را روشن کرده است؛ نور آن اتاق دوم و سوم مساوی است با ارتباطشان با آن منبع نور که همان پنجره باشد، یعنی اگر آن پنجره بسته شد دیگر اتاق دوم و سومی باقی نمی‌مانَد. همه‌ی وجود عالَم مثل همان نور اتاق دوم و سوم است که اگر ارتباطشان با منبع نور که خدا باشد، قطع بشود، دیگر مخلوقی باقی نمی‌مانَد. این حرف امام رحمت‌الله‌علیه که فرموده‌اند: «در محضر خدا هستید و در محضر خدا گناه نکنید.» [نشان‌دهنده این است که وجود و حضور خداوند سراسر هستی را فرا گرفته است و هیچ کجای هستی خالی از این منبع وجودی نیست] اما این که خدا از رگ گردن به ما نزدیک‌تر است بر می‌گردد به همین که ما معلول هستیم و او علت؛ و هویّت معلول همان بودنش نزد علت است و اگر علت توجه نداشته باشد به معلول و ارتباط نداشته باشد با معلول، چیزی از معلول باقی نمی‌مانَد.