إِلَهِی وَ قَدْ أَفْنَیْتُ عُمُرِی فِی شِرَّةِ السَّهْوِ عَنْکَ وَ أَبْلَیْتُ شَبَابِی فِی سَکْرَةِ التَّبَاعُدِ مِنْکَ. ای خـدای من! عمرم را در بی‌خبری از تو نابود کردم و جـوانی‌ام را در سرمستیِ دوری از تو فرسودم! فرازی از