❖ غزلی از غزلیات مرحوم حیدر آقا معجزه 💠 با نوای ملکوتی و اشکبار حضرت استاد حسن رمضانی (دام ظلّه) با وصل تو دیگر نه به اکراه بمیرم بنما رخ و بگذار که آنگاه بمیرم هجران تو مرگ است و وصال تو حیات است بگذار گهی زنده شوم، گاه بمیرم ترسم که گه وصل بسوزم ز تجلی آن گه نبوَد فرصت و ناگاه بمیرم در راه علی دادن جان است گوارا خواهم که در این سیر الی الله بمیرم دل خواه من این است دهم پیش رخت جان بر معجزه لطفی که به دلخواه بمیرم 💠 در محضر آیت الله حسن رمضانی @ostad_ramazani