حضرت آیتالله بهجت ره: یکی از دوستان و از خویشان ما خودش برای بنده نقل کرد.
🔸 میگفت: «مهمان فلان آقا بودیم در مشهد، همیشه وارد بر او میشدیم.
پنجره را باز کرد و گنبد حضرت رضا علیهالسلام را که دید سلام کرد.
من آنجا نشسته بودم، این حاجی خیلی خیّر و صالح بود. اینجا ایستاده بود و سلام کرد، من جواب سلام [حضرت رضا علیهالسلام] را شنیدم که به او [این حاجی] داده شد.
گفتم حاج آقا! من [جواب سلام را] شنیدم.
گفت: خب به سلامتی! تو استعدادت(استعداد معنوی)خوب بود که توانستی بشنوی، ایشان (اهلبیت) به همه جواب میگویند. تو استعدادت قوی بود، خوب بود، و شنیدی.
[با این حرف] اصلاً خودش را از کرامت[نسبت به خودش] خارج کرد وگفت: ایشان (اهلبیت) به همه جواب میگویند.»
🔸 بالاخره، مشهد محل شهادت و حضور [حضرت رضا علیهالسلام] است.
میت و حی(زنده) بودن در پیشگاه اینها فرقی ندارد. [تفاوتی] در [حیات و ممات] اینها (اهلبیت) نیست، در غیر اینهاست.
📚 (درس خارج فقه، کتاب صلات، ١٣٧٧/١٢/٠۴)
سخنرانی های عالی 👇
https://eitaa.com/joinchat/3474259983C7b462f497c