💠 بستن راه خدا ▫️ قَالَ أَمِیرُالْمُؤْمِنِینَ (علیه‌السلام) بَعْدَ وَفَاةِ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله) فِی الْمَسْجِدِ وَ النَّاسُ مُجْتَمِعُونَ بِصَوْتٍ عَالٍ: «الَّذِینَ کَفَرُوا وَ صَدُّوا عَنْ سَبِیلِ اللهِ أَضَلَّ أَعْمالَهُمْ». فَقَالَ ابن‌عباس: يَا أَبَا اَلْحَسَنِ لِمَ قُلْتَ مَا قُلْتَ؟! قَالَ: قَرَأْتُ شَيْئاً مِنَ اَلْقُرْآنِ . قَالَ: لَقَدْ قُلْتَهُ لِأَمْرٍ؟ قَالَ: نَعَمْ، إِنَّ اَللَّهَ يَقُولُ فِي كِتَابِهِ: «وَ مٰا آتٰاكُمُ اَلرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ مٰا نَهٰاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا»، فَتَشْهَدُ عَلَى رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَنَّهُ اِسْتَخْلَفَ فلانٍ؟ قَالَ: مَا سَمِعْتُ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَوْصَى إِلاَّ إِلَيْكَ. قَالَ: فَهَلاَّ بَايَعْتَنِي؟! قَالَ: اِجْتَمَعَ اَلنَّاسُ عَلَى فلانٍ فَكُنْتُ مِنْهُمْ. فَقَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ: كَمَا اِجْتَمَعَ أَهْلُ اَلْعِجْلِ عَلَى اَلْعِجْلِ، هَاهُنَا فُتِنْتُمْ، وَ مَثَلُكُمْ «كَمَثَلِ اَلَّذِي اِسْتَوْقَدَ نٰاراً فَلَمّٰا أَضٰاءَتْ مٰا حَوْلَهُ ذَهَبَ اَللّٰهُ بِنُورِهِمْ وَ تَرَكَهُمْ فِي ظُلُمٰاتٍ لاٰ يُبْصِرُونَ. صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لاٰ يَرْجِعُونَ». ▫️ امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) پس از درگذشت پیامبر خدا (صلی الله علیه وآله) در اجتماع مردم در مسجد، با صدای بلند فرمودند: «کسانی که کافر شدند و سدّ راه خداوند گشتند اعمالشان نابود می‌گردد». ابن‌عباس گفت: ای اباالحسن از چه روی چنین سخن گفتید؟! حضرت فرمودند: بخشی از قرآن را خواندم. ابن‌عباس گفت: مقصودی داشتید؟ حضرت فرمود: آری! خداوند در کتابش می‌فرماید: «و هرچه رسول به شما داد را برگیرید و از آنچه نهی کرد، پرهیز کنید» پس آیا تو بر اینکه پیامبر (پس از خود) فلانی را به خلافت برگزید شهادت می‌دهی؟ گفت: «نشنیدم که پیامبر کسی غیر از تو را به عنوان وصیّ خود برگزیند. حضرت فرمودند: پس چرا تو با من بیعت نکردی؟ گفت: دیدم، همه‌ی مردم به بیعت با فلانی اجتماع کردند، من هم به ایشان پیوستم. حضرت فرمودند: همان‌طور که قوم بنی‌اسرائیل بر پرستش گوساله اجتماع کردند، شما نیز این چنین مورد آزمایش قرار گرفتید و همچنین مَثَل شما «مثل کسی است که آتشی بیفروخت و همین که اطراف وی را روشن ساخت، خدا نورش را برد و در تاریکی رهایش کرد که در آن چیزی نمی‌بینند. آنها کر، گنگ وکورند پس [به‌سوی حق] باز نمی‌گردند». 📚 تفسير القمی، جلد۲، صفحه۳۰۱ / بحار الأنوار، جلد۲۹، صفحه۱۹ 🆔 @ostad_mirbaqeri