اول که آمد؛ مردد بود پیگیر توضیحات نمایشگاه و فلسفه قیام امام حسین علیه‌السلام و راهپیمایی اربعین و زمینه سازی حکومت عدل جهانی باشد؛ اما بعد از لحظاتی چنان جذب و محو نام امام حسین علیه‌السلام شد که لحظه به لحظه شاهد دگرگونی حال درونی‌اش بودیم. از او پرسیدم آیا در خلوت خود از مشکلات زندگی و تنهایی کسی هست که او را صدا بزنی و محل التجاء و مأمن تو باشد؟ در پاسخ به علامت تایید سری تکان داد و گفت گاهی به این تنهایی می اندیشم که دنبال گمشده ای باشم. رشته‌ی طناب قلب بی‌رمقش را گرفتم و به سمت نام مقدس حسین ع سوق دادم و از او خواستم تا هنگام درماندگی‌اش کافیست نام او را صدا بزند، یا نام مادرش فاطمه سلام‌الله‌علیها را نجوا کند. چنان اشک در چشمانش حلقه زد و خیره نگریست انگار کشش آن نامهای مقدس او را تحت سیطره قرار دادند. و به گواهی همه‌ی تیم، قریب به یکساعت ایستاد و به فیلم در حال پخش دل داد. و با قلبی پر از امید و لبخندی از ما خداحافظی کرد. ـ مالمو @ostad_shojae