"دعا برای خود و دوستان " ثروت آدمیزاد، بعضی وقتها نه پول و زمین است و نه حساب بانکی و ..... گاهی سرمایه‌ی آدم، یک نفر یا چند نفر یا ... از جنس نور است که مایه‌ی آرامش و سَکینه‌ی اویند! از این آدمها نه می‌شود تشکر کرد برای بودنشان، و نه می‌شود حقّ قدردانیِ آنچه از بودنشان گیرمان می‌آید را ادا کرد! فقط باید زبان بچرخد ... نه قلب به حرکت دربیاید و دلچسب و جانانه، عزیزش را دعا کند، بلکه خنک شود و آرام بگیرد. امام سجاد علیه‌السلام، دعای پنجم صحیفه را برای وقتهای این ما نوشته‌اند! اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اجْعَلْ سَلَامَةَ قُلُوبِنَا فِي ذِكْرِ عَظَمَتِكَ/ اله من، قلبهایمان را وادار کن به عظمت تو مشغول باشند، تا کم‌کم به سلامت برسند! وَ فَرَاغَ أَبْدَانِنَا فِي شُكْرِ نِعْمَتِكَ/ و استراحت و آرامش جسم‌مان را به شکرگزاری از نعمتهای خودت مشغول کن! وَ انْطِلَاقَ أَلْسِنَتِنَا فِي وَصْفِ مِنَّتِكَ / و جرأت و فصاحت زبانمان را، به زمان توصیف نعمتهایت اختصاص بده.... ※ دسترسی به متن کامل دعا @Ostad_Shojae