#به_وقت_طلوع ※ دعای روز چهاردهم رمضان در صحیفه جامعه سجادیه در توان هیچ کس نیست بنشیند روبروی خدا، و بفهمد که حرف را چگونه شروع کند، و چگونه پایان برد که؛ در برابر عظیم بی‌همتا حرف‌زدنی در شأن، و مطالبه‌ای دقیق باشد. آدمها وقتی تازه روبروی ذاتی عظیم می‌ایستند، می‌فهمند، حرف زدن با این ذات را بلد نیستند. و اهل بیت علیهم‌السلام، که مظهر تام محبت خدایند، برای حرف زدن انسان با الهی که وسعتی برای عشقش تعریف نشده، فکر کرده‌اند و درخور فهم و اشتهای مختلف انسانها، مناجات طراحی کرده‌اند. ※ مناجات روز چهاردهم رمضان، که دومین روز از ایّام البیض رمضان است، حرف زدن عاشقی است که فهمیده همینکه روبروی این عظمت ایستاده و لب به سخن گشوده را هم مدیون این رب عظیم است ... مناجات فقر مطلق در برابر عظمت مطلق. و همین فقر خود سلوکی است که انتهایش بسته نیست ... • إِلٰهىٖ وَسَيِّدِي بِكَ عَرَفْتُكَ، اله من، تو را با تو شناختم، • وَبِكَ اهْتَدَيْتُ إِلیٰ سَبِيلِكَ، و با هدایت تو، بسویت آمدم، • وَأَنْتَ دَلِيلِی عَلیٰ مَعْرِفَتِكَ، و تو مرا به سمت معرفت خویش، رهنمون شدی، • وَلَوْ لاٰ أَنْتَ مٰا عَرَفْتُ تَوْحِيدَكَ، وَلَا اهْتَدَيْتُ إِلیٰ عِبَادَتِكَ و اگر تو نبودی، من چه میدانستم توحید چیست، و عبادت یعنی چه؟ ... ※متن دعا Blog.montazer.ir