( دعای ۵۸ صحیفه جامعه) ※ گاهی شدتی از اندوه بر آدمی مستولی می‌شود، آنقدر که حس می‌کند نمی‌تواند دروازه‌های قلبش را ببندد و آنرا از نفوذ غم، مصون بدارد. گاهی ظاهرِ اتفاقی که افتاده آنقدرها هم بزرگ نیست، ولی خبر از آینده‌ای ناامن می‌دهد و بر حجم این اندوه می‌افزاید ! ※ این وقتها، امام سجاد علیه‌السلام، پاکیزه‌ترین جامه‌ی خویش را می‌پوشیدند و به نماز می‌ایستادند، و بعد از دو تا، دورکعت نماز، این دعای کوتاه را قرائت می‌کردند: • اللهم انی اسئلک باسمائک الّتی اذا دعیت بها علی مغالق أبواب السماءِ للفتحِ انْفتحت/ خدایا تو را با همان اسمی صدا میزنم، که اگر بر درهای آسمان بخوانمش، قفل‌هایش را می‌گشایی، • و اذا دعیت بها علی مضائق الأرضین للفرج انْفرجت/ و اگر بر تنگی‌های زمین بخوانمش، زمین را به گشایش می‌رسانی، • و أسئلک باسمائک الّتی اذا دعیت بها علی أبواب العُسرِ للْیُسرِ تَیَسَّرَتْ/ و تو را با اسمهایی صدا می‌زنم که اگر بر درهای مصائب و سختیها بخوانم آسان می‌شوند، • و اسئلک باسمائک الّتی اذا دعیت بها علی القبور للنّشور انْتشرت/ و اسمهایی که اگر بر قبرها بخوانم، زنده می‌شوند، و... ※ دسترسی به نحوه انجام نماز و متن دعا Blog.montazer.ir