🔰 (علیه‌السلام) مؤسس (بخش اول) 📃 برشی از یک کتاب | ثاقب جلد دوم، صفحه ۲۴۴-۲۴۵: 🖌 دوران امام کاظم (ع) دوران اوج شبکه علمی سازمان شیعه محسوب می‌شود که از آن باید به عنوان دوران رنسانس علمی نام برد. در این دوران شاگردان و روات خاص شیعی توسعه پیدا کردند و این هم به چند دلیل بوده است؛ 1️⃣ هم‌زمانی امام کاظم(ع) با مهدی و ‌هادی عباسی، از سال ۱۴۸ قمری با شهادت امام صادق(ع) به دستور منصور آغاز شد و با توجه به آن که منصور بسیار تلاش داشت که فرزند او مهدی عباسی باسواد تربیت شود، عده‌ای از بهترین استادان آن زمان را برای تعلیم و تربیت او به کار گرفت که از شاگردان عمومی امام صادق(ع) بودند. 🔻 در نتیجه مهدی عباسی با تمایل به مباحث علمی تربیت شد. در این شرایط امام صادق(ع) برای حفظ جان فرزندشان امام کاظم(ع) ایشان را به عنوان امام پس از خودشان معرفی نکرده‌اند، لذا توجه بنی عباس به ایشان جلب نشد و آن حضرت هم به فعالیت مشغول بودند. 2️⃣ پس از شهادت امام صادق(ع) حدود ۱۰ سال از عمر شریف امام کاظم(ع) مقارن با خلافت منصور دوانیقی بود که در این مدت امام(ع) در تقیه محض به سر می‌بردند، اما به تدریج با نزدیک شدن به زمان مرگ منصور مشاهده می‌کنیم که سادات بنی‌الحسن دوباره شروع به فعالیت نمودند و بدین ترتیب فکر بنی عباس را دوباره به خود مشغول کردند. 🔻 در این زمان امام کاظم(ع) فرصت یافتند فعالیت خودشان را توسعه دهند و پس از مرگ منصور هم با شروع خلافت مهدی عباسی به دلیل زمینه‌های تربیتی و گرایش او به مباحث علمی، امام(ع) فرصت مناسبی برای توسعه فعالیت‌های خود به دست آوردند و با شروع حکومت هادی عباسی نیز به دلیل آغاز و تشدید مبارزات مسلحانه بنی‌الحسن مشغول مبارزه با ایشان گردید و زمینه بیشتری برای توسعه فعالیت‌های علمی امام کاظم(ع) به وجود آمد. 🔻 در همین دوران حسین فخر نیز ظهور کرد و به دنبال شهادت مظلومانه ایشان همزمان با زیاد شدن اعتراضات مردمی مبارزه مسلحانه فرزندان وی نیز بر ضد ‌هادی عباسی شروع شد و او را به خود مشغول کرد و در نتیجه امام کاظم(ع) در این مدت نیز مجدداً آزاد بودند و فعالیت‌های خودشان را ادامه دادند. 📚 کتاب اثر 🔻 به مدت محدود تا روز اربعین 👈 شناسه مدیر فروش 🆔 @Admin_Chs ✅ پایگاه نشر آثار استاد مهدی طائب 📢 @ostad_taeb