🔻 احادیث و روایات: 🏷 قال الباقر علیه‌السلام: «لمجلس أجلسه إلى من أثق به أوثق في نفسي من عمل سنة.» مجلسی که نزد افراد مورد اعتمادم بنشینم، از عبادت یک سال برایم اطمینان‌بخش‌تر است. (مرآة العقول، ج۱، ص۱۲۹) 🔅🔅🔅 🏷 عن علی امیرالمؤمنین علیه‌السلام: «جلوس ساعة عند العلماء احب الى الله من عبادة الف سنة، و النظر الى العالم احب الى الله من اعتكاف سنة في بيت الحرام، و زيارة العلما احب الى الله تعالى من سبعين طوافا حول البيت و افضل من سبعين حجة وعمرة مبرورة مقبولة...» مدت زمانی نزد علما نشستن، برای خداوند از عبادت هزار سال محبوب‌تر است؛ و نگاه کردن به عالم، برای خداوند محبوب‌تر از یک سال اعتکاف در مسجدالحرام است؛ و زیارت و دیدار با علما نزد خداوند دوست‌داشتنی‌تر از هفتاد طواف دور خانه خدا و برتر از هفتاد حج و عمره نیکوی مقبول است. (عدة الداعی، ص۶۶) 🔅🔅🔅 🏷 قال امیرالمؤمنین علیه‌السلام: «لا يَكونُ العالِمُ عالِما حَتّى لا يَحسُدَ مَن فَوقَهُ ، و لا يَحتَقِرَ مَن دونَهُ ، و لا يَأخُذَ عَلى عِلمِهِ شَيئا مِن حُطامِ الدّنيا.» عالم، عالم [حقیقی] نمی‌گردد تا آن که به بالاتر از خود حسادت نورزد، و پایین‌تر از خود را کوچک نشمارد، و در برابر علمش چیزی از متاع بی‌ارزش دنیا نگیرد [و علمش را کالای فروش نسازد]. (غرر الحکم، ح۴۷۵) 🔅🔅🔅 🏷 قال أَبو عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام: «تَجِدُ الرَّجُلَ لَا يُخْطِئُ بِلَامٍ وَ لَا وَاوٍ خَطِيباً مِصْقَعاً وَ لَقَلْبُهُ أَشَدُّ ظُلْمَةً مِنَ اللَّيْلِ الْمُظْلِمِ؛ وَ تَجِدُ الرَّجُلَ لَا يَسْتَطِيعُ يُعَبِّرُ عَمَّا فِي قَلْبِهِ بِلِسَانِهِ وَ قَلْبُهُ يَزْهَرُ كَمَا يَزْهَرُ الْمِصْبَاحُ.» امام صادق علیه‌السلام فرمودند: [گاهی] کسی را می‌بینی که به اندازه یک حرف، در کلامش خطا نمی‌کند و خطیبی فصیح‌گو است، در حالی که قلبش تاریک‌تر از شب تاریک است؛ و[گاهی] کسی را می‌بینی که نمی‌تواند آن چه در دل دارد را به زبان بیان کند، در حالی که قلبش می‌درخشد، آن‌گونه که چراغ می‌درخشد. (کافی، ج۲، ص۴۲۲) 🔅🔅🔅 🏷 قال ابوعبدالله علیه‌السلام: «إياكم و هؤلاء الرؤساء الذين يترأسون، فوالله ما خفقت النعال خلف الرجل إلا هلك و أهلك.» امام صادق علیه‌السلام فرمودند: دور باشید از این رئیس‌هایی که ریاست‌طلبی می‌کنند، به خدا قسم صدای کفش‌ها پشت سر کسی برنیامد مگر آن که هم خود هلاک شد و هم دیگران را نابود کرد. (وسائل الشیعة، ج۷، ص۳۵۰) 🔅🔅🔅 🏷 قال رسول الله صلّی الله علیه و آله: «يا عليُّ ، إذا أتى علَى المؤمنِ أربَعونَ صَباحا و لَم يُجالِسِ العلماءَ قسا قَلْبُه و جَسُرَ عَلَى الكَبائِرِ ؛ لأنَّ العِلْمَ حياةُ القَلْبِ ، و لا عِبادةَ إلاّ بِالعِلْمِ و لا يَنْفَعُ العلْمُ إلاّ معَ العَمَلِ.» ای علی! اگر چهل روز بر مؤمن بگذرد در حالی که [در آن چهل روز] با علما نشده باشد، قلبش قسی و سخت می‌گردد، و بر انجام گناهان کبیره جرأت می‌یابد؛ زیرا علم حیات قلب است، و هیچ عبادتی انجام نمی‌گیرد مگر به واسطه علم ، و [البته] علم نیز به درد نمی‌خورد مگر با عمل. (وصية النبي (ص) لعليّ بن أبي طالب (ع) (نسفی)، ص۲۹)