#بخش_دوم 🔸امیرالمومنین علیه‌السلام درحکمت ۴۴، چهار ویژگی-برای کسانی که می توانند الگو باشند-می شمارد که یکی از آن ویژگی ها قناعت پیشگی است: «طُوبَى لِمَنْ ذَکَرَ الْمَعَادَ وَ عَمِلَ لِلْحِسَابِ وَقَنِعَ بِالْکَفَافِ وَ رَضِيَ عَنِ اللَّهِ؛ خوشا به حال کسى که (پیوسته) به یاد معاد باشد و براى روز حساب عمل کند. به مقدار کفایت قانع گردد و از خدا راضی باشد.» 🔹در خطبه ۱۹۲ نیز مولا در میان اوصاف انبیاء این وصف را برجسته شمرده است: «مَعَ قَنَاعَة تَمْلاَُ الْقُلُوبَ وَالْعُیُونَ غِنًى؛ آنها داراى قناعتى بودند که دل ها و چشم ها را پر از بى نیازى مى کرد.» 🔸در حدیث دیگری مولا فرمودند: «طَلَبْتُ الْغِنَى فَمَا وَجَدْتُ إِلاَّ بِالْقَنَاعَةِ عَلَیْکُمْ بِالْقَنَاعَةِ تَسْتَغْنُوا؛ من در جستجوى توانگرى برآمدم ولى آن را جز در قناعت نیافتم (زیرا حرص، غالب توانگران را راحت نمى گذارد) بنابراین قناعت پیشه کنید تا غنى شوید.»(بحارالانوار ج ۹۱ ص ۳۹۹ ح ۶۹) 🔹به نظر می رسد سرچشمه بسیارى از نارضایتى هاى مردم و شکایت آنها از وضع زندگى کمبودها و فقر نیست، بلکه گاه مى بینیم همه چیز دارند اما باز ناله و فریاد مى کنند. عامل اصلى آن عدم قناعت و توقعات بى حد و حساب است و اگر همگى به مقدار نیاز قانع باشند آرامش بى مانندى در جامعه حاکم مى شود و بسیارى از پرونده هاى جنایى و تجاوز بر اموال برچیده خواهد شد و کرامت انسانى و پاکى دامان از گناه فراهم مى شود. ‎‎‌‌‎‎‌ 🆔 @ostadHoseinAkbari