🏴السلام علیک یا باقر العلوم🏴 محمدبن علی معروف به باقر پنجمین امام ما شیعیان است. پدر ایشان امام سجاد علیه السلام و مادرشان فاطمه(دختر امام حسن علیه السلام) نام دارد. امام باقر در ۱ رجب سال ۵۷هـ.ق در مدینه متولد شدند. ایشان به مدت ۱۹ سال (۹۵ تا ۱۱۴ هـ.ق) امامت کردند که با خلافت پنج خلیفه اموی هم زمان بود. کنیه معروف ایشان ابو جعفر است. امام باقر علیه السلام در علم، زهد و بزرگواری از همه برادرانش برتر، و قدر و منزلتش بیشتر بود و همه او را به عظمت می‌ستودند. امام باقرعلیه السلام جنبش علمی به وجود آورد که در دوره امامت فرزندش امام صادق علیه السلام به اوج خود رسید. در عصر ایشان بود که شیعه تدوین فرهنگ خود، شامل فقه و تفسیر و اخلاق را آغاز کردند، پیش از این نظرات فقهی شیعه محدود بود. امام باقر بخشی از وقت خود را به بیان مباحث تفسیری اختصاص داده بود که برگزاری جلسات تفسیر و پاسخ به سوالات و شبهات دانشمندان و مردم از جمله آنهاست. ابن حجر هیتمی (اهل سنت) می‌نویسد: ابوجعفر به اندازه‌ای گنج‌های پنهان علوم، حقایق احکام و حکمت‌ها و لطایف را آشکار نموده که جز بر عناصر بی‌بصیرت یا بد نیت پوشیده نیست و از همین روست که وی را «باقر العلم» شکافنده علم و برپاکننده پرچم دانش خوانده‌اند. امام باقر علیه السلام در سن ۵۷ سالگی در ۷ ذی الحجه سال ۱۱۴ توسط هشام بن عبدالملک مسموم شد و به شهادت رسید. ایشان وصیت کرده بودند در لباسی که در آن نماز می‌خوانده دفن شود و ده سال در منا برای وی از مالش مراسم عزاداری بر پا کنند. قبر مطهر ایشان در قبرستان بقیع قرار دارد. 📚بحارالانوار، ج۲۴ 📚طبرسی،ج۲ @narjes95