#دانستنیهای_مهدویت
🗡 تاريخچه و پيدايش شمشير ذوالفقار 🗡
⚪️ برخى به خطا تصور مى كنند كه «ذوالفقار»؛ يعنى، شمشيرى كه دو تيغه دارد و بر همين اساس، در نقاشى ها و حتى فيلمها، آن را دو تيغه نشان مى دهند!
«ذوالفقار»؛ يعنى چيزى كه داراى مهره ها و شيارها و حفره ها است.
🔸 «فقار» جمع فَقره (مهره هاى كمر) و «فُقره» (شيارها و حفره ها) است.
شمشير «مُفقَّر» يعنى، شمشيرى كه شيارهاى باريك و با عمقى اندك يا حفره هايى در وسط تيغه دارد.
شيارها از وسط تيغه، به سمت بيرون كشيده شده است. به شمشير امام على(ع) ذوالفقار مى گفتند؛ چون روى تيغه ى آن حفره هايى (گودى ها) كوچك و زيبايى، جهت تزیین داشت.
📚 لسان العرب، ج 10، ص 300؛ تاج العروس، ج 7، ص 356 - 357. مادهى فقر؛ ربيع الأبرار، زمخشرى، ج 3، ص 315
📜 در روايتى منسوب به امام صادق(ع) آمده است كه:
«ذوالفقار بدين جهت اين نام گرفت كه در وسط تيغه در طول آن، شيارى بود كه آن را به مهره هاى كمر تشبيه كرده بودند»،
📙علل الشرايع، ج 1، ص 160؛
📔مناقب، ج 3، ص 340
☀️ هم چنين از آن حضرت نقل شده است:
«بدان علّت به شمشير حضرت على(ع)، ذوالفقار مى گفتند كه آن را بر هر كس مى زد، در دنيا از زندگى و در آخرت از بهشت محروم مى شد»
📔مناقب آل ابى طالب، ج 3، ص 339
💭صدوق گويد:
ذوالفقار شمشيرى بود كه پيامبر(ص) به امام على(ع) داد و بدين جهت اين نام گرفت كه در پشت آن مهره هايى چون مهره هاى كمر انسان بود، يا بدين جهت كه كمر كافران را قطع مى كرد.
🔴 ذوالفقار از آن چه كسى بود و چگونه به على(ع) رسيد؟
⚔️ در پيكار بدر (سال دوم هجرى) عاص بن منبه و پدر و عميش - كه از سران شرك بودند - كشته شدند. حضرت على(ع) عاص بن منبه را كشت و شمشير او (ذوالفقار) را به پيامبر(ص) داد. سال بعد در جنگ احد، وقتى از شدت جنگ شمشير آن حضرت شكست و از پيامبر(ص) شمشير خواست، آن حضرت ذوالفقار را در گرماگرم پيكار احد به امام على(ع) داد و او شجاعانه از پيامبر دفاع كرد و دشمن را عقب راند. در اين هنگام ندايى شنيده شد كه مىگفت:
☄️لا فتى الا علىّ لا سيف الاّ ذوالفقار☄️
🍀پيامبر(ص) فرمود:
اين صداى جبرئيل است،
📚سيرهى ابن هشام، غزوهى احد، ج 30، ص 106؛ تاريخ طبرى، ج 3، ص 177؛ 1846؛ علل الشرايع، جزء 1، ص 7؛ شرح الأخبار، ج 2، ص 381 و...)
🔵ذوالفقار سرانجام چه شد؟
بنابر منابع شيعه، «ذوالفقار»، بعد از پيامبر(ص) به امام علی(ع) رسيد و از آن حضرت به امام حسن(ع) و سپس به حسين(ع) تا آخر امامان و اكنون ذوالفقار نزد حضرت مهدى(عج) است.
شيعيان، امام را به چند نشانه مى شناختند كه از آن جمله ذوالفقار بود. آن را نزد هر كس مى يافتند كه با نشانه هاى ديگر همراه بود، او را به امامت مى پذيرفتند. از امام صادق و امام رضا(ع) رواياتى نقل است كه سلاح (ذوالفقار وزره)، از جمله نشانه هاى امامت است و در زمان ايشان نزد آنان بود؛
📚 من لا يحضره الفقيه، ج 4، ص 418 419؛ خصال صدوق، جزء 2، ص 8 527؛ مناقب ابن شهر آشوب، ج1، ص 312؛ الثاقب فى المناقب، ص 416 420؛ احمد بن محمد بن حنبل، كتاب العلل و معرفة الرجال، ص 73 74) و...)
┈┈•✾🌿🌺🌿✾•┈┈
💠 #پرسمان_مهدوی
⚜️ @P_Mahdavi