گو که آخر کی تو دنیا را گلستان می کنی؟ هر کجایش را به شکل باغ و بستان میکنی عالمی را غم گرفته از فراق و دوری ات بر دل دلبستگان شادی تو مهمان میکنی ظلمها چون تیره بنموده جهانی را که حال با عدالت رنگ دنیا را تو یکسان می کنی شیعیانت را نگر بهر ظهورت در دعا دیده ها را بر ظهورت اشک باران می کنی سرخوش است نادم که سربازی شده پا در رکاب کی نگاهی بر سرِ حُرّ پشیمان می کنی؟ @p_Mahdavi