گمان من این است که سیاسی ترین زنان عالم هم، بعد از اینکه مادر می شوند، بعد از اینکه مهر مادری در دلشان می افتد، معادلاتشان در احوال سیاسی جهان بهم می ریزد، مثلا مادرها، جنگ ها را نه از نگاه قواعد بین المللی، و نه حتی از نگاه مکتب ها و ایدئولوژی ها، بلکه جنگ ها را از نگاه مادری می بینند که کودکش را در آغوش می‌فشرد و مستاصل از صدای زوزه ی خمپاره ها و‌موشک‌ها و لرزش زمین، از طوفانِ ترکش ها به سمت پناهگاهی فرار می کند.. ... من هنوز نتوانستم بیشتر از دو ثانیه به چشم های #آرتین خیره شوم.. تمام پیام ها، پست ها، توییت ها و استوری های مربوط به #آرتین را رد می کنم. و حتی طاقت شنیدن یک ثانیه از صدای مصاحبه اش را ندارم.. من ترور #شاهچراغ را از نگاه #مادر_آرتین نگاه می کنم. از زمانی که روحش از کالبد جدا می شود، و دور سر #آرتین می‌گردد، و این روح به عالم بالا نمی رود تا وقتی که آرام نگیرد .. از اینکه شب ها یکی پس از دیگری می آیند و خواب چگونه در چشم‌های منتظر و مضطرب پسر پنج شش ساله ام آرام خواهد گرفت.. چه کج رفتاری ای چرخ.. چه بد کرداری ای چرخ.. سرِ کین داری ای چرخ نه دین داری نه آیین داری ای چرخ.. ✍ عطیه السادات حسینی 🌐https://eitaa.com/joinchat/115867850C87c0764798