یادش بخیر... یادش‌بخیر روزهایی که زود گذشت.روزهای گرم تابستان،خونه پدری ،که نه مبلمان داشت و نه معماری مدرن و نه ست صورتی .نه خبری از یخچال ساید بود و نه خبری از دکوری های جور واجور. به جاش پر بود از سروصدا و خنده .پر از صفا و صمیمیت .روزهایی که تا سایه درخت مهمون حیاط میشد مادر چایی رو دم میکرد و میگفت برو بچه ها رو صدا کن دور هم یه چایی بخوریم . یادش بخیر آب پاشی توی حیاط . نون و رب و هندونه توی حوض