تنها توقعی که خداوند از بندگانش دارد.... از امام باقر (علیه‌السلام) نقل شده است: «نه به خدا قسم، خداوند جز دو خصلت از مردم چیزی نخواسته است: این‌که به نعمت‌ها(ی خود) اقرار کنند؛ که (دراین‌صورت نعمت‌های) آن‌ها را زیاد می‌کند و این‌که به گناهانِ (خود) اقرار کنند؛ که دراین‌صورت گناهانشان را می‌آمرزد.» الکافي، ج۲، ص۴۲۶ پانوشت مرحوم علامه مجلسی (رحمه‌الله) در توضیح این حدیث چنین بیان داشته‌اند: «منظور از «اقرار به نعمت‌ها»، شناخت نعمت‌دهنده و شناخت قدر نعمت او و دانستن این‌که آن نعمت تفضّلی از جانب اوست؛ و این، همان شکر است و شکر، موجب زیادتِ [نعمت] است؛ به‌خاطر این سخن خداوند که: «لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ»[إبراهيم:۷]؛ «اگر شکر کنید، [خداوند نعمت‌های] شما را زیاد می‌کند.» و منظور از «اقرار به گناهان» نیز اقرارِ اجمالی و تفصیلی به گناهان است و این، همان پشیمانی از گناهان است و پشیمانی، همان توبه است و توبه، موجب آمرزش گناهان است...» [مرآة العقول، ج۱۱، ص۲۸۳] سالروز شهادت امام محمد باقر علیه السلام برشما تسلیت باد...🖤🖤 «جبهه پایداری انقلاب اسلامی استان البرز» 🇮🇷 @paidarialborz