بیست و یکم آبان ماه سال 1390، خبر شهادت «حسن طهرانی مقدم» و همکارانش، ایران را در حزن عمیق فرو برد. پدر موشکی ایران که رهبر معظم انقلاب ایشان را «سردار عالیقدر، دانشمند برجسته و پارسایی بی ادعا» خواندند شهیدی که امروز همگان از او با عنوان اسطوره صنعت موشکی ایران یاد می کنند. به مرور بخشی از خاطرات ایشان از زبان هم رزمش می پردازیم: 🔻تنها خواص سپاه او را می شناختند🔻 روحیه حسن اینطور بود که خودش می خواست گمنام باشد و همین، کار دوستانش را سخت می کرد. البته ما شهدای زیادی داشتیم که مردم آنها را می شناختند و دوستان و نزدیکان آنها، فقط قدری اطلاعات بیشتر از آنها می دادند اما حسن از اول دوست داشت گمنام باشد و این گمنامی هم به گونه ای بود که غیر از خواص سپاه، کسی او را نمی شناخت. ما در سی سالی که با حسن بودیم، چیزهای زیادی از او یاد گرفتیم و اولین موضوع که برای ما از همان سالهای اول جنگ، مشهود بود اینست که هر کار او تنها برای رضای خدا بود و دیگران را هم به این کار توصیه می کرد. اینکه می گویم "هر کاری" یعنی حتی ورزش کردن، غذاخوردن و دعا کردنش هم تنها برای رضای خدا بود و این را در عمل نشان می داد. 🌐شبکه رسانه ای مجمع هماهنگی نیروهای جبهه انقلاب استان قم