📂 ترفندهای انتشار مقالات بین المللی (۳) ⚡️ معایب استفاده بیش از حد استفاده از خوداستنادی Self-citation (قسمت دوم) 1️⃣ خوداستنادی بیش از حد، می تواند نشان دهنده عدم تعامل نویسنده با حوزه وسیع تر باشد و ممکن است به عنوان تلاشی برای افزایش معیارهای استناد به جای تعامل واقعی با کار دیگران تلقی شود. این امر می تواند اعتبار تحقیق و محقق را تضعیف کند و تأثیر آن را کاهش دهد. 2️⃣ استفاده بیش از حد از استناد به خود می تواند این تصور را ایجاد کند که نویسنده با ادبیات گسترده تری در حوزه خود درگیر نیست. 3️⃣ خود استنادی بیش از حد می تواند این تصور را ایجاد کند که نویسنده بیش از حد بر تحقیقات خود متمرکز است و علاقه ای به کار دیگران در زمینه خود ندارد. ❇️ چند راهکار برای به حداقل رساندن استناد به خود: 👈 از مجموعه ای متنوع از منابع استفاده کنید. 👈 بررسی دقیق ارتباط کار جدید با کار یا کارهای قبلی است. در واقع نویسنده قبل از استناد به کار خود، باید بررسی کند که آیا کارهای قبلی واقعاً در ارتباط با سؤال تحقیق کار جدید است یا خیر. اگر اینطور نیست، شاید بهتر باشد از استناد به خود به طور کامل اجتناب شود. 🔷 توجه به این نکته مهم است که تعداد استنادها نباید انگیزه اصلی برای خوداستنادی باشد. خوداستنادی تنها زمانی باید مورد استفاده قرار گیرد که مرتبط و متناسب با سوال پژوهش باشد. 🔷 برخی از مجلات، سیاست هایی برای محدود کردن استفاده از خود استنادی دارند، بنابراین دستورالعمل ها را برای نویسندگان با دقت بخوانید. ممکن است از نویسندگان خواسته شود که ضمایر اول شخص را حذف کنند. در واقع نویسندگان می توانند به جای استناد به خود، از ارجاعات سوم شخص برای توصیف آثار قبلی خود استفاده کنند. به عنوان مثال، به جای گفتن "در مطالعه قبلی من ..." نویسنده می تواند بگوید "اسمیت (2010) دریافت که..." #مهارت_مقاله‌_نویسی #رؤیت_پذیری