━═━🍃❀🥀❀🍃━═━ ▪️ای تیغ همیشه بی‌خبر می‌آیی ▪️یک روز به شکل میخ در می‌آیی ▪️امروز تو شمشیری و فردا قطعا ▪️در قالب یک تیر سه پر می‌آیی... ▫️در شب نوزدهم رمضان سال چهلم هجری، جانشین پیامبر، علی بن ابی طالب علیه السلام در مرکز خلافت خود توسط ابن ملجم که از مارقین بود، ترور شد. ▪️حضرت علی(ع) در جنگ نهروان که در سال 39 یا 38 هجری رخ داد، بر خوارج پیروز شد؛ ولی کینه ها در دل ها نهفته ماند. آنها که نتوانسته بودند در میدان جنگ، حریف ذوالفقار او شوند، در محراب نماز، موذیانه شمشیر کشیدند. ▫️چشم های نافذ امام در شب نوزده رمضان سال چهل، به آسمان خیره بود و زیر لب این جمله را تکرار می کرد: «دروغ نگفتم و دروغ نگفت؛ این همان شبی است که به آن وعده داده شده ام». ▪️امام، تمام آن شب را به راز و نیاز و مناجات پرداخت و سحرگاه، به سوی مسجد رفت. مثل همیشه مردم را بیدار کرد و فرمود: «الصلاة الصلاة». ▫️اذان را گفت و نماز را آغاز کرد و در اثنای نماز، ابن ملجم مرادی با شعار معروف خوارج ـ «لاحکم الا لله» ـ به سمت ایشان حمله کرد و شمشیر را بر سر ایشان فرود آورد؛ این در حالی بود که امام ندا برآورده بود: «فُزْتُ وَ رَبِّ الْکَعْبَة». ▪️امام(ع) دو روز بعد، بر اثر سمی که شمشیر به آن آغشته شده بود، دنیای ناسپاسی را که از کفش های وصله دارش برایش کم ارزش تر بود، وداع گفت و به آغوش مهربان پیامبر شتافت. امام در آن زمان، شصت و سه سال داشت. ━═━🍃❀🥀❀🍃━═━ ◾️ @pajohesh_esfahan ━═━🍃❀🥀❀🍃━═━