🔰 چرا با وجودی‌ که در قرآن کریم آمده است: «لَا إِکرَاهَ فِی الدِّین»، اگر مسلمانی به پاره‌ای از احکام اسلام عمل نکند توسط حکومت مجازات می‌شود؟ آیا این مجازات، مجبور کردن افراد به دین نیست؟ اگرچه اصل پذیرش دین برای هیچ‌کس اجباری نیست و نباید دیگران را به قبول دین وادار کرد، اما اگر کسی با آگاهی، قدرت و ارادۀ خویش اصل دین را پذیرفت، نمی‌تواند به انجام احکام و قوانین فردی و اجتماعی آن بی‌اعتنا و کاهل باشد و باید حیثیت و اعتبار خود و جامعۀ اسلامی را حفظ کند. خالی از لطف نیست که تمثیلی را برای تبیین بهتر موضوع بیان کنیم. تصور کنید شخصی در مسابقه‌ای شرکت می‌کند. مسلّماً در اصل ورود او به مسابقه هیچ اجباری نیست؛ اما زمانی که شرکت کرد، باید به همۀ قواعد مسابقه احترام بگذارد و سلیقه‌ورزی نکند. دین‌داری نیز همین‌گونه است؛ یعنی هرچند در اصل ورود به دین اجبار و اکراهی نیست، هرگاه کسی کلیت دین را پذیرفت، به پذیرش جزئیات آن نیز موظف خواهد بود. بنابراین قاعده «لاَ إِکْرَاهَ فِی الدِّین» فقط شامل پذیرش ابتدایی دین می‌شود و اگر کسی با اختیار خود به دین رو آورد، از آن پس نمی‌تواند مطابق میل خود رفتار کند؛ بلکه باید رفتار و گفتار خود را بر اساس دستورهای دینی سامان دهد؛ اگرچه انجام برخی دستورها برای او اکراه داشته باشد. کتاب مشکاة، تفسیر قرآن کریم، ج۶، صص ۲۹۵‌-‌۲۹۶. _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ ✅ #عقیده_برتر @pak_Sazi نشر با شما دوست عزیز