💠 خدا اگر دانم، مرا دارا کن 💠 🔸 خواجه عبدالله انصاری یک جمله جالبی دارد: «خدایا اگر دانم، مرا دارا کن». «اگر دانم» یعنی عالم هستم. تا عالمم، هنوز دارا نیستم، هنوز هیچی ندارم. وقتی عمل کردم دارا میشوم. چگونه؟ معلوماتم با گوشت و خونم یکی میشود آنوقت دارا هستم. والّا حرص است، حرص! با اولین فشار قبر، با اولین حال احتضار، همه معلوماتت به باد میرود. هیچ نداری! 🔹 فقط میدانی اما هیچی نداری! همین که احساس میکنی حضرت عزرائیل میخواهد بیاید، تمام! همه چیز یادت میرود. دیگر اصلاً نمیدانی خدا کیست! اصلاً اسمت چیست؟! از کسی که دندان‌درد دارد بپرس آدرس خانه‌تان کجاست؛ اصلاً نمیداند چه بگوید! کلیه‌درد بگیرید همه چیز یادتان میرود. چیزی را ندارید، میدانید اما ندارید. وقتی به همان معلوماتتان عمل کردید، مثلاً میدانید نباید ریا کنید، باید مخلص باشید، نباید گناه کنید، اینها را اگر اجرا کردید دارا میشوید. 🔸 دارا شد چه میشود؟ مثل بچه ای که در شکم مادرش است. بچه در شکم مادرش چگونه است؟ پا دارد، دست دارد، دهان دارد، چشم دارد. سوال: داخل شکم مادر چشم و دست و پا میخواهد چکار؟! اینها به چه دردی میخورند؟ معلوم است یک جای دیگری قرار است برود که دست نیاز دارد، پا نیاز دارد. اعضاء و جوارح این دنیا در آخرت بدرد میخورد. آنجا بال درمیاری. ما اعضاء و جوارح آنجا را اینجا درست میکنیم. 🔹پیامبراکرم(ص) میفرمایند: الدنيا مَزرَعةُ الآخِرَةِ دنيا كشتزار آخرت است 📖 عوالی اللآلی ۱/۲۶۷/۶۶ «علم و عمل» با این دو تا خانه میسازیم 📚 سلسله جلسات ▫️جلسه پنجم 📅 بهمن ۸۸ @pakbaz_ir