#نکات ▫️ اولیاءالله▫️ 💠 ولی خدا کسی است که ایمان به خدا می‌آورد، و مستمراً تقوا رعایت می‌کند. یعنی لحظه‌ای دست از تقوا نمی‌کشد. 🔸روایت است: ذکر واقعی آن است که وقتی با حرام مواجه می‌شوید خودتان را نگه دارید. این تقواست. با این کار خدا را ذکر می‌کنید: ای خدا! من از جهنمِ تو می‌ترسم. این ذکر خداست. ذکر از لسان شروع می‌شود و در اثر تکرار به قلب رسوخ می‌کند. 🔹وقتی اولیاءالله مستمرا تقوا پیشه کنند، چه اتفاقی برایشان می‌افتد؟ نه دیگر غصه دارند و نه می‌ترسند. در آخرت خوش‌عاقبت‌اند، در دنیا نیز راحت‌اند. ممکن است دچار اذیت‌های جسمانی مثلا بیماری بشوند اما روحشان راحت است. سرحال‌اند. نشاط دارند. محزون نیستند. غم و غصه ندارند. خوشحال‌اند. 🔸به لحاظ لغوی؛ دو چیزی که بین‌‌شان فاصله‌ای نباشد، ولی یک‌دیگر می‌شوند. اگر بین دو دست من یک کاغذ حائل باشد، دو دست من ولی هم نیستند. ارتباط بلاواسطه باید باشد. ولایت دو طرفی است. او خدا را اطاعت میکند و خدا هم متکفل امور او می‌شود. او خدا را دوست دارد و خدا هم او را دوست دارد. 🔹این افراد چگونه ولی خدا شدند؟ مومن بودند، و مستمرا تقوای خدا پیشه کردند. مستمرا حرام انجام‌ نمی‌دهند. واجبات‌شان را انجام می‌دهند. مستمرا در حال ذکر هستند. تعریف ذکر را گفتیم. 📆 ۱۳۹۱/۰۳/۱۱ [ @Pakbaz_ir ]