#نکات 💠 حرف زدن توان می‌خواهد! 🔸فرض کنید امامِ امت نمی‌تواند سخنرانی کند (مثلاً قدرت سخنرانی ندارد)؛ در این صورت خیلی کارش مشکل می‌شود. ارتباط برقرار کردن با مردم خیلی سخت می‌شود. چون همه که کتاب نمی‌خوانند. 🔹پس صحبت ‌کردن یک قوه (قوت، توانایی) است که شخص بتواند در آنجایی که لازم است، حرف بزند. اگر نتواند حرف بزند، عمّارگونه عمل نکرده. منظور از صحبت [الزاماً] سخنرانی نیست، [بلکه همین] صحبت‌های عرفی [هم مراد است.] 🔸چرا این آدم‌هایی که در تاکسی می‌نشینند، هر چه دل‌شان می‌خواهد می‌گویند، ولی [آن شخص حزب‌اللهی] حرف خودش را نمی‌زند؟ چون این قوه را ندارد. [صحبت کردن] یک قوه است. 🔹وقتی اقوام دور هم جمع می‌شوند، اگر کسی از چیزی بدش می‌آید، راحت و پوست‌کنده می‌گوید. آن کسی که این قوه را ندارد، نمی‌تواند حرفش را بزند. 🎙حجت الاسلام و المسلمین محمدرضا پاکباز 📚 جلسات "صبر و بصیرت" - جلسه پنجم 📆 ۱۹ بهمن

۱۳۸۸

🏷 #جهاد_تبیین @Pakbaz_ir