نفرین امام علی(عليه السلام) در حق طلحه و زبیر چه بود؟ پاسخ اجمالی: امام علی(ع) در مورد پیمان شکنی طلحه و زبیر می فرماید: «شما همچون مادرانى كه از روى شوق به فرزندان خود روى مى آورند، به سوى من آمديد، دستم را بستم و شما آن را گشوديد» وکم کم سهم خواهی تان از حکومت آزارم داد. وچون در کنار من به خواسته های درونی تان نرسیدید گستاخانه طغیان  کردید وعلیه من توطعه وبر من شمشیر کشیدید وبین مردم تفرقه انداختید آنان را گروه گروه تقسیم کردید ومردم را به بیعت بادیگران فرا خواندید اما میدانستید من حق بودم وحق نیز باعلی بود ولی من به حال شما افسوس می خوردم  لکن شما هچنان به راه باطلتان اسرار ورزیدید . سپس شکایت آنان را به درگاه خدا برده، و آنان را نفرين کرده و می فرماید: «خداوندا! بيعتى را كه از مردم گرفته اند نافرجام كن، و كارهايى را كه تصميم قطعى بر آن گرفته اند استحكام نبخش، و آنها را به آرزوهايى كه به آن دل بسته اند و براى رسيدن به آن تلاش مى كنند ناكام كن». سرانجام با نفرين امام(ع)، در كار خود ناكام شدند، هم طعم تلخ شكست را چشيدند و هم بین مردم رسوا شدند چه حکایتی تاریخی آشنابی🙈