من فکر میکنم که مسئله اینجاست که ما اقتضایی داریم بی‌تاب میشیم و رسانه ها هستن که دمای تب ما برای فلسطین رو بالا پایین میکنن، درحالی‌که اساسا اتفاقی نیفتاده که مارو نسبت به این مسئله سرد کنه. ما باید بی‌تابی اقتضایی‌مون رو به بی‌تابی راهبردی تبدیل کنیم، میدونید راهش چیه؟ راهش اینه که مسئله فلسطین رو به یکی از اولویت های ذهنی و عینی‌مون تبدیل کنیم، راهش هم اینه که قصه فلسطین رو خوب درک کنیم، میزان دانسته های ما از اونچه که در فلسطین رقم خورده بسیار پایینه و این باعث میشه که در مواجهه با اتفاقاتی مثل ۷ اکتبر کمی تب‌مون زیاد بشه و با سرعت این تب بیفته!