🔰مقررات و اجبارهای بیرونی، قدرت انتخاب آدم را کاهش میدهند
🔰کسی که اکثراً مجبور بوده، وقتی قدرت پیدا کند سوءاستفاه خواهد کرد
#ارزش_حق_انتخاب (ج۴) - ۲
🔻چرا دین-خیلی از اوقات- میگوید: نسبت به گناه دیگران تغافل کنید؟ چرا فرمودهاند: «الْغِيبَةُ أَشَدُّ مِنَ الزِّنَا» (خصال/۱/۶۳) وقتی آبروی افراد را بردید، دیگر مردم از ترس آبروریزی، گناه نمیکنند ولی این بهدرد خدا نمیخورد! خدا عبد میخواهد؛ نه موجودات مجبور!
🔻مدل زندگی در تمدن غرب بهگونهای است که میخواهد آدمها را با «شدتِ کنترل» سالم نگه دارد ولی ما میگوییم که این درست نیست. اگر یک کسی را همیشه (اکثراً) مجبور کنی، گاهی که یک قدرتی پیدا کند از قدرتش سوءاستفاده خواهد کرد.
🔻آئیننامهها و مقررات و اجبارهای بیرونی، قدرت انتخاب انسان را کاهش میدهند. مجبورشدن به یکسلسله رفتارهای خوب، مثل این است که دستهایت را با طناب به یک ماشین ببندند و دنبال آن بکشند؛ بهجای اینکه با ارادۀ خودت، حرکت کنی و بدوی!
🔻جامعۀ خرابکنندۀ انسانها و جامعهای که تحت تأثیر تمدن غرب باشد، جامعۀ پُرمقررات است و این حُسن نیست؛ جامعه باید کممقررات باشد.
🔻نمیگوییم خلاف مقررات عمل کنید! میگوییم: بهخاطر حفظ شخصیتِ خودت-اگر محصّل هستی- خودت دَرست را کامل بخوان؛ نه بهزورِ نمره! یا اگر در کارخانه و اداره کار میکنی، یکمقدار زودتر برو یا بیشتر بمان و کار کن، بگو: من نمیخواهم غیرانسانی با من برخورد بشود؛ نمیخواهم تا یکمقدار بیشتر کار کردم، به من پاداش بدهند!
👤علیرضا پناهیان
🚩مسجد سیدالشهداء - ۹۷.۱۰.۳۰
👈🏻متن کامل:
Panahian.ir/post/5392
@Panahian_ir